Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΖΑΝΙΤΗ ΜΕ ΤΑ ΓΙΑΠΡΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΗ

Όλο το χρόνο, αλλά κυρίως Ανήμερα τα Χριστούγεννα στην Κοζάνη, δεν υπάρχει σπίτι που να μην τρώει «γιαπράκια». Είναι το αγαπημένο μας φαγητό, εδώ και χρόνια. Κάποιοι λένε ότι αν ανέβεις ψηλά σε μια βουνοκορφή το βράδυ της παραμονής, θα φθάσουν στην μύτη σου οι μυρωδιές από τα γιαπράκια, που μαγειρεύονται σε κάθε σπίτι, πλούσιο ή φτωχικό. Είναι μια παράδοση που κρατά χρόνια.
Γιαπράκια είναι ένα είδος λαχανοντολμά, δηλαδή κρέας αλεσμένο, συνήθως χοιρινό, με ρύζι, κρεμμύδι και διάφορα μπαχαρικά, που τυλίγεται με λάχανο «αρμιά», δηλαδή λάχανο τουρσί, λάχανο που περισσότερο από ένα μήνα βρίσκεται μέσα σε ζωμό από νερό και αλάτι, δηλαδή σε αρμύρα.
Τα γιαπράκια μαγειρεύονται ολόκληρη τη νύχτα της Παραμονής μέχρι την ώρα που η νοικοκυρά με την οικογένειά της πάει στην εκκλησία. Μετά την επιστροφή από την εκκλησία, στρώνεται το γιορτινό τραπέζι, όπου τα γιαπράκια έχουν την τιμητική τους. Λέγεται ότι ένας καλός Κοζανίτης τρώει μέχρι και 30 στην καθισιά. Οι δε Κοζανίτισσες κάνουν περίπου 300 γιαπράκια, τα οποία διατηρούν μέχρι τα Φώτα, για να κερνούν τους επισκέπτες. Άλλωστε το λάχανο τουρσί μπορεί να διατηρηθεί πολύ καιρό και γι’ αυτό χρησιμοποιείται. Τα γιαπράκια είναι το χριστουγεννιάτικο φαγητό, γιατί σύμφωνα με την παράδοση, θυμίζουν το φάσκιωμα του Χριστούλη, με το τύλιγμα του λάχανου γύρω από τον κιμά. Τα γιαπράκια θεωρούνται το καλύτερο φαγητό στην Κοζάνη, γι’ αυτό και σερβίρονται πάντοτε στους επισκέπτες.
Πάντως φαγητά με την ονομασία γιαπράκια έχουμε συναντήσει και σε εστιατόρια της Αθήνας και άλλων πόλεων, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας!!! Αρκεί να σημειώσουμε ότι το λάχανο και μόνο ετοιμάζεται από του Αγίου Φιλίππου, σχεδόν δηλαδή ενάμιση μήνα νωρίτερα. Αυτά για τα γιαπράκια και καλή μας όρεξη!


http://www.kozan.gr/news.php?extend.17056