Μάρτιος 1911. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποσύρεται για
κάποιες μέρες στη Ζαγορά του Πηλίου. Με άκρα μυστικότητα, συναντά τον Βρετανό
ανταποκριτή των TIMES Τζέιμς Μπάουτσερ, πράκτορα της Intelligent Service που
ήταν θαμώνας της βουλγαρικής αυλής. Ο Βενιζέλος του ζητά να μεσολαβήσει στη
Βουλγαρία για την υπογραφή συνθήκης συμμαχίας και να μην εγείρει υποψίες.
Ένα χρόνο μετά, η Ελλάδα, η Σερβία, η Βουλγαρία και
το Μαυροβούνιο στέλνουν από κοινού τελεσίγραφο πολέμου στην Οθωμανική
αυτοκρατορία. Ο A΄ Βαλκανικός
πόλεμος ξεσπά και αποκαλύπτεται η ύπαρξη της Βαλκανική συμμαχίας ενάντια στην
Τουρκία.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, Αγγλία, Γαλλία,
Αυστροουγγαρία και Ρωσία, αιφνιδιάζονται. Τα μικρά κράτη των Βαλκανίων είχαν
καταφέρει κάτι που έμοιαζε αδύνατο: να συνάψουν μυστικά μια συμμαχία εναντίον
της Τουρκίας, χωρίς να γίνει γνωστό στις «Προστάτιδες δυνάμεις». Οι μικρές
βαλκανικές χώρες τις έγραψαν στις σόλες των παπουτσιών τους κι ενωμένες έστω
και προσωρινά έκανα αυτό που ήταν το συμφέρον τους.
Χρειάστηκε ένας μαραθώνιος μυστικών συνεννοήσεων. Οι
συνθήκες υπογράφτηκαν δια χειρός προξένων και αξιωματικών που με το πρόσχημα
στρατιωτικών ασκήσεων, έπαιζαν το ρόλο των μεσολαβητών.
Οι Δυνάμεις βρέθηκαν προ τετελεσμένων. Τις παραμονές
του πολέμου, οι κυβερνήσεις της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας και της Ρωσίας
στέλνουν αυστηρό διάγγελμα στον Ελευθέριο Βενιζέλο: «Δηλώνουμε στην κυβέρνηση
του Ελληνικού Βασιλείου ότι οι Δυνάμεις αποδοκιμάζουν ενεργά κάθε ενέργεια που
θα οδηγούσε στη διατάραξη της ειρήνης». Η Αυστρία θέλει τη Θεσσαλονίκη για δικό
της λιμάνι που θα της εξασφαλίζει έξοδο στη Μεσόγειο.
Η απάντηση του Ελευθερίου Βενιζέλου είναι
αφοπλιστική: «Ας καταλάβει η Ελλάδα τη Θεσσαλονίκη και ας έρθει μετά η Αυστρία
να την πάρει από ελληνικά χέρια». Άλλες εποχές, άλλοι ηγέτες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου