ΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΟΥΝ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΣΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ

Διαστάσεις θρίλερ αποκτά η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αμφίπολη, την ώρα που οι εξελίξεις στην ανασκαφή αλλάζουν και τα δεδομένα στο θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα, όπως αποκάλυψε η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Η διεθνής πίεση που έχει αυξηθεί λόγω της ανακάλυψης του Μνημείου θέτει σε δυσχερή θέση το βρετανικό μουσείο που έχει ήδη ξεκινήσει έναν άτυπο διάλογο με το Μουσείο Ακροπόλεως. Από την άλλη το ενδεχόμενο να πέσει επάνω σε μια παγίδα-σύμβολο, όταν η έρευνα φτάσει στις κάτω στρώσεις του τείχους με το οποίο σφραγίστηκε ο τάφος, στο επίπεδο του ψηφιδωτού, απασχολεί την αρχαιολόγο Κατερίνα Περιστέρη και την ομάδα της τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟΣ

Παγίδα διότι είχε ως στόχο τους επίδοξους τυμβωρύχους του τάφου, ανεξαρτήτως του αν επιχειρήθηκε ποτέ η σύλησή του ή όχι. Σύμβολο γιατί, αν τελικά εντοπιστεί, θα σηματοδοτήσει και την τιμωρία των τυμβωρύχων της ιστορίας μας Σκοπιανών, οι οποίοι παρακολουθούν με αμηχανία και εκνευρισμό την πρόοδο της αρχαιολογικής σκαπάνης στη βόρεια Ελλάδα τις τελευταίες εβδομάδες. Το ιδεολόγημα του μακεδονισμού, της μακεδονικής ταυτότητας και του μακεδονικού έθνους τρίζει επικίνδυνα.

Οι παγίδες αυτές είχαν ως στόχο τον εγκλωβισμό των πιθανών τυμβωρύχων που προέβαιναν σε συλήσεις τάφων στα ύστερα χρόνια, για να αποσπάσουν τα σπάνια μέταλλα που υπήρχαν μέσα σε αυτούς και είχαν ως στόχο τον θάνατο και ενταφιασμό τους μέσα στα μνημεία.

Η ομάδα της κας Περιστέρη, που μελετά όλα τα ιστορικά δεδομένα σχετικά με τις συλήσεις τάφων, δεν πιστεύει ότι ο τάφος συλήθηκε εξαιτίας της σφράγισής του με πρόσθετο τοίχο από τον αρχιτέκτονα που είχε κάνει, απ’ ό,τι φαίνεται, οχυρωματικά έργα για να προστατέψει τη μνήμη του επιφανούς ή των επιφανών.

«Για την ώρα δεν προκύπτει ότι θα πέσουμε πάνω σε παγίδα κατά τους τυμβωρύχους και αυτό θα το δούμε όταν θα φτάσουμε στις κάτω στρώσεις του τείχους, στο επίπεδο του ψηφιδωτού, αλλά, επειδή βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την είσοδο στον τάφο, τα εξετάζουμε όλα με προσοχή», τόνισε στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος, που έχει πλήρη γνώση της προόδου της σκαπάνης.

Σε κάθε περίπτωση, εξετάζοντας ακόμη και το χειρότερο σενάριο της σύλησης, η οποία όμως θεωρείται «εικασία», οι αρχαιολόγοι είναι αισιόδοξοι ότι θα βρουν κεραμικά και αφιερώματα που παραπέμπουν στην ταυτότητα του νεκρού ή των νεκρών, καθώς η ηλεκτρονική σάρωση έδειξε ότι «πρόκειται για πολυχώρο».

 ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΣΙΣΩΗ

Στην Αίγυπτο και όχι στην Αμφίπολη ή σε κάποια άλλη τοποθεσία της Ελλάδας βρίσκεται ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στον βίο του οσίου Σισώη του Μεγάλου. Ο όσιος Σισώης έζησε τον 4^ο αιώνα στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Σύμφωνα με την παράδοση, επισκέφθηκε το μαυσωλείο του Μακεδόνα στρατηλάτη που ήταν στην περιοχή και βρέθηκε μπροστά στα οστά του.

Ο βίος του οσίου γίνεται ευρύτερα γνωστός τον 14^ο αιώνα, ενώ οι πρώτες εικονογραφικές μαρτυρίες για τη ζωή του εντοπίζονται στον 16^ο αιώνα. Η πιο χαρακτηριστική εικόνα του είναι αυτή όπου βρίσκεται στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων. Απεικονίζεται ως γέροντας με λιγοστά μαλλιά να κάθεται μπροστά στον ανοιχτό τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κοιτά τα οστά του Μακεδόνα βασιλιά και κλαίει, συλλογίζεται τη ματαιότητα της ζωής και το αναπόφευκτο του θανάτου. Η αγιογραφία αποδίδεται στον Γεώργιο Φράγκο (1556).

Στην εικόνα αναγράφεται: «Ορών ο μέγας εν ασκηταίς Σισώης ατάφου του βασιλέως Ελλήνων Αλεξάνδρου το σώμα του πάλαι λάμψαντος εν δόξη, φρίττει και το άστατον του καιρού και της δόξης τούτων προσκαίρων λυπηθείς, ιδού κλαίει, άι, άι, θάνατε τις δύναται φυγείν σε»;

Αρκετά χρόνια μετά, το 1783, στη Μονή Ξηροποτάμου στο Άγιον Όρος στην εικόνα του αγίου Σισώη, δίπλα από τον ανοιχτό τάφο υπάρχει η επιγραφή: «Ορών έφριξα βασιλέα τον μέγαν. Πώς σκωλήκων γέγονε βρώμα δυσώδες»;

Ιστορικοί και αρχαιολόγοι μελετούν τον βίο του αγίου Σισώη και προσπαθούν να φωτίσουν τα στοιχεία που τον συνδέουν με τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

 

http://history-of-macedonia.com/2014/08/25/