Απ’ αφορμή των μεγάλων πυρκαγιών στην Ελλάδα: Ηλεία
Αύγουστος 2007, Αττική Αύγουστος 2009…
Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Προμηθέας έδωσε τη φωτιά
στους ανθρώπους. Τους λυπήθηκε, λέει ο μύθος, έτσι όπως ήταν αδύναμοι και
φοβισμένοι και αποφάσισε να τους χαρίσει ένα από τα προνόμια των θεών.
Και φυσικά για την επαναστατική του πράξη τιμωρήθηκε
με τον γνωστό φριχτό τρόπο. Κατά τους ιστορικούς πάλι, ο άνθρωπος ανακάλυψε τη
φωτιά, όπως και πολλά ακόμα «γκάτζετ», κατά τύχη. Από κάποιον κεραυνό ίσως που
λαμπάδιασε δέντρο, από αδέξια κίνηση κατά την κατασκευή λίθινων όπλων…
Όπως και να έχει, με τη φωτιά ο άνθρωπος έπαψε να
είναι αδύναμος και τρομαγμένος. Διέθετε πλέον ένα αδιαμφισβήτητο, πανίσχυρο
μέσο για να ηγηθεί στη φύση και να την υποτάξει. Στο πέρασμα των αιώνων όμως,
αυτό το μέσο έγινε πολλές φορές μπούμερανγκ. Γιατί, πολύ απλά, κάθε μέσο, κάθε
γνώση, στα σωστά χέρια λειτουργεί βοηθητικά. Στα άτσαλα και γεμάτα πλεονεξία
χέρια όμως, φέρνει σίγουρα την καταστροφή.
Ας δούμε μερικές από τις σημαντικότερες πυρκαγιές
στην ιστορία, που ξέσπασαν είτε εσκεμμένα, είτε κατά… λάθος.
Ο ναός της Ιερουσαλήμ (586 π.Χ.)
Ο ναός της Ιερουσαλήμ έχει καεί -ολικά και μερικά
(και καταστραφεί και με άλλους τρόπους)- κατά τους προϊστορικούς και κατά τους
πρώτους ιστορικούς χρόνους. Ο ναός, σύμφωνα με την εβραϊκή Βίβλο,
κατασκευάστηκε από τον βασιλιά Σολομών και κατά την εβραϊκή παράδοση αποτελεί
«πύλη» διάδοσης του λόγου του Θεού. Η πρώτη φορά που ο ναός κάηκε ήταν το 586
π.Χ. από τους Βαβυλώνιους, κάτω από τις διαταγές του βασιλιά τους, Ναβουχοδονόσωρ.
Ο ναός κατασκευάστηκε εκ νέου, για να ξανακαεί από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ.
Ο ναός της Αρτέμιδος στην Έφεσο (356 π.Χ.)
Ο ναός που ήταν αφιερωμένος στην Άρτεμη, ένα από τα
επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, καταστράφηκε ολοσχερώς, εξαιτίας εμπρηστικής
επιδρομής του Ηρόστρατου, στις 21 Ιουλίου του 356 π.Χ. Ο Ηρόστρατος δεν είχε
«προσωπικά» με τον ναό, αλλά ήθελε με την πράξη του αυτή να κερδίσει δόξα και
να μείνει το όνομά του στην ιστορία…
Η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας
Η μεγαλύτερη, πληρέστερη και διασημότερη βιβλιοθήκη
όλων των εποχών, που στα ράφια της στριμώχνονταν σπάνια και μοναδικά βιβλία,
έχει καεί καμπόσες φορές κατά τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους. Οι
φωτιές, φυσικά, πήραν μαζί τους ανείπωτη γνώση και βιβλία που αν είχαμε σήμερα,
ίσως ο πολιτισμός και η σκέψη μας να ήταν διαφορετικά. Ο Πλούταρχος ανέφερε ότι
κατά την επίσκεψή του στην Αλεξάνδρεια, το 48 π.Χ., η Βιβλιοθήκη είχε καεί κατά
λάθος από τον Ιούλιο Καίσαρα, που προσπαθούσε να κάψει πλοία στο λιμάνι, αλλά
οι φλόγες ξέφυγαν και έκαναν παρανάλωμα και τη Βιβλιοθήκη. Παρ’ ότι το
περιστατικό δεν έχει επιβεβαιωθεί από ιστορικούς, ωστόσο ξέρουμε σίγουρα ότι η
Βιβλιοθήκη κάηκε τον 3ο μ.Χ. αιώνα, ξανακάηκε τον 4ο και
παραδόθηκε στις φλόγες για ακόμα μια φορά το 642 μ.Χ., κατά την περίοδο της
μουσουλμανικής κτήσης.
Η μεγάλη φωτιά στη Ρώμη (64)
Το 64 μ.Χ. ήταν η χρονιά που η Ρώμη κατακάηκε σχεδόν
ολοσχερώς. Η ιστορία λέει ότι ο Νέρωνας κοιτώντας την αιώνια πόλη να χάνεται
στις φλόγες, έπαιζε μουσική και ευφραινόταν. Έτσι τού βγήκε και η αβανιά του
πυρομανή. Στην πραγματικότητα όμως, όταν ξεκίνησε η φωτιά στη Ρώμη εκείνος
έκανε τις διακοπές του μακριά από εκεί.
Η μεγάλη φωτιά στο Λονδίνο (1666)
Η πιο καταστροφική φωτιά στο Λονδίνο ξεκίνησε από
έναν φούρνο! Στις 2 Σεπτεμβρίου 1666, ο φούρνος του Τόμας Φάρινερ έπιασε φωτιά.
Οι φλόγες ταχύτατα εξαπλώθηκαν στα γύρω σπίτια, τα πυροσβεστικά μέσα ήταν λίγα
και καθόλου αποτελεσματικά και επί 3 μέρες το Λονδίνο είχε γίνει παρανάλωμα.
Κάηκαν ολοσχερώς δεκάδες χιλιάδες σπίτια, εκκλησίες και κρατικά κτίσματα. Δεν
θα μάθουμε ποτέ πόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη φωτιά. Ο επίσημος απολογισμός
της εποχής κάνει λόγο για 6, αριθμό εξαιρετικά μικρό για το εύρος τέτοιας
καταστροφής.
Φωτιά στην Όπερα του Παρισιού (1887)
Στις 25 Μαΐου 1887 μεγάλη φωτιά ξεσπά στη διάσημη Όπερα
του Παρισιού. Διακόσιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από μια λάμπα πετρελαίου
που ανεφλέγη…
Φωτιά στο Μετρό του Παρισιού (1903)
Στις 10 Αυγούστου του 1903 ξέσπασε στο Μετρό του
Παρισιού μεγάλη φωτιά, με 84 θύματα. Η φωτιά ξεκίνησε από τη γραμμή 2 στον
σταθμό «Couronnes», γραμμή που δεν είχε κλείσει καλά καλά τον 1 χρόνο
λειτουργίας της. Επρόκειτο για ατύχημα που πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας
ανθρώπινων κακών χειρισμών.
Η μεγάλη φωτιά στη Θεσσαλονίκη (1917)
Η φωτιά, σύμφωνα με τις αρχές της εποχής, ξεκίνησε
στις 5 Αυγούστου το μεσημέρι, από μια σπίθα που «ξέφυγε» στην κουζίνα ενός
προσφυγικού φτωχόσπιτου, στην οδό Ολυμπιάδος 3, επεκτάθηκε ραγδαία και τελικά,
εξαιτίας της έλλειψης νερού και της αδιαφορίας των γειτόνων (!), κατέκαψε
μεγάλο μέρος της πόλης! Η φωτιά έκαιγε περί τις 32 ώρες και κατέστρεψε ολοσχερώς
9.500 σπίτια σε έκταση ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου