ΤΟ COPAXONE ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ

του Αντώνη Κερασνούδη

Τι είναι το copaxone και ποιος ο μηχανισμός δράσης του;

To copaxone (οξική γλατιραμέρη) είναι ένα τεχνητό ολιγοπεπτίδιο, το οποίο αποτελείται χημικά από 4 αμινοξέα (γλουταμινικό οξύ, λυσίνη, αλανίνη, τυροσίνη). Η ανοσοτροποποιητική δράση του copaxone περιλαμβάνει τη διαφοροποίηση της δραστηριότητας των Τ-λεμφοκυττάρων (υποπληθυσμός των λευκών αιμοσφαιρίων του αίματος), την προαγωγή της δράσης ειδικών αντιφλεγμονωδών Τ-λεμφοκυττάρων, αλλά και την αλλαγή του τρόπου παρουσίασης του «αντιγόνου στόχου».

Ποια η αποτελεσματικότητα του copaxone στη ΣΚΠ;

Η προφυλακτική δράση του copaxone στην υποτροπιάζουσα μορφή της ΣΚΠ πρωτοπεριγράφηκε σε μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες το 2001. Την ίδια χρονιά διαπιστώθηκε από την ερευνητική ομάδα του Corni η θετική επίδραση του φαρμάκου στη μείωση τόσο της συχνότητας των κλινικών υποτροπών, όσο και των ενεργών απομυελινωτικών βλαβών στη μαγνητική τομογραφία. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, το copaxone συνταγογραφείται επί του παρόντος ως θεραπεία πρώτης επιλογής στη ΣΚΠ υποτροπιάζουσας μορφής.

Υπάρχει διαφορά της αποτελεσματικότητας του copaxone σε σχέση με τις ιντερφερόνες-β;

Η σύγκριση μεταξύ της αποτελεσματικότητας των ιντερφερονών-β και του copaxone ήγειρε τα τελευταία χρόνια ευρεία συζήτηση στους κύκλους των μελετητών της ΣΚΠ.

Δύο μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες που παρουσιάστηκαν σε νευρολογικά συνέδρια (REGARD και BEYOND) έδειξαν ότι η αποτελεσματικότητα του copaxone είναι ισάξια με αυτή της ιντερφερόνης-β στη ΣΚΠ υποτροπιάζουσας μορφής. Το 2008 παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Αμερικανικής Νευρολογικής Εταιρείας τα πρώτα δεδομένα από τη χρήση του copaxone ύστερα από την πρώτη κλινική υποτροπή της νόσου (PreCISe μελέτη). Τα αποτελέσματα αυτά έδειξαν ότι με την έγκαιρη χρήση του φαρμάκου επιβραδύνεται η εμφάνιση της δεύτερης υποτροπής της νόσου, αλλά και η διάγνωση της ΣΚΠ, κατά ένα χρόνο.

Συνεπώς, με βάση τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα, η αποτελεσματικότητα του copaxone δεν εμφανίζει στατιστικώς σημαντικές διαφορά σε σχέση με αυτή των ιντερφερονών-β στην υποτροπιάζουσα ΣΚΠ.

Ποιες οι συχνότερες παρενέργειες του copaxone;

Οι συχνότερες παρενέργειες του copaxone είναι οι τοπικοί ερεθισμοί στο σημείο ένεσης, η σκλήρυνση και σπανιότερα η λιποατροφία του δέρματος. Για την αντιμετώπιση τέτοιων παρενεργειών σημαντική είναι η συχνή αλλαγή της θέσης ένεσης, ο προσεκτικός καθαρισμός της περιοχής εφαρμογής της, η σύντομη επίθεση πάγου στο σημείο ένεσης πριν και αμέσως μετά την εφαρμογή αυτής και η θέρμανση της ενέσιμης αμπούλας στο χέρι πριν τη χρήση της.

Σπανιότερα μπορεί να παρατηρηθεί συστηματική αντίδραση με εμφάνιση δύσπνοιας και αισθήματος παλμών, τα οποία όμως υποχωρούν αυτομάτως ύστερα από 30 δευτερόλεπτα έως 30 λεπτά.

Εξασθενεί η δράση του copaxone ύστερα από μακροχρόνια χρήση του;

Mε βάση τα παρόντα επιστημονικά δεδομένα, η εμφάνιση αντισωμάτων ενάντια της οξικής γλατιραμέρης (copaxone) δεν έχει καμία επίδραση στη δράση του φαρμάκου. Η παραπάνω διαπίστωση προσφέρει στην οξική γλατιραμέρη το θεωρητικό πλεονέκτημα σε σχέση με τις ιντερφερόνες-β, ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί μακροχρόνια στην υποτροπιάζουσα ΣΚΠ με καλά αποτελέσματα.

Αντίθετα, οι έως τώρα δημοσιευμένες μελέτες έδειξαν ότι η οξική γλατιραμέρη δεν έχει καμία θετική επίδραση στην πρωτοπαθώς προϊούσα μορφή της ΣΚΠ, όπως επίσης δεν είναι το ίδιο δραστική όταν λαμβάνεται από του στόματος.

 

http://kerasnoudis.gr/2013/05/