Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

ΤΖΟΥΛΙΑ... Ο ΤΖΑΚ Ο ΑΝΤΕΡΟΒΓΑΛΤΗΣ


Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν... γυναίκα με το όνομα «Τζούλια», που δούλευε στον Στρατό Σωτηρίας κι ήθελε απεγνωσμένα να στρέψει την προσοχή του κράτους στο ανατολικό Λονδίνο -συνώνυμο με την αθλιότητα, την εγκληματικότητα και τις επιδημίες- ισχυρίζεται στο βιβλίο του Η Αποπλάνηση της Μέρι Κέλι ο Γουίλιαμ Πέρινγκ.
Πρόκειται για ακόμα μια θεωρία στις χιλιάδες που έχουν γραφτεί για την ταυτότητα του σίριαλ-κίλερ της Βικτοριανής εποχής, η ταυτότητα του οποίου έχει απασχολήσει τους εγκληματολόγους για περισσότερο από έναν αιώνα. Τώρα, ο Πέρινγκ, που ασχολείται με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη περίπου τρεις δεκαετίες, έρχεται να βάλει το δικό του λιθαράκι με το βιβλίο του, το οποίο, όπως ισχυρίζεται, δεν είναι απλώς ένα μυθιστόρημα, αλλά μια πιθανή λύση στο μυστήριο του Αντεροβγάλτη. «Η πλειονότητα των τεκμηριωμένων βιβλίων», ισχυρίζεται, «παρουσιάζει απίθανους υπόπτους. Δεν νομίζω, όμως, πως στην ιστορία των δολοφόνων κατά συρροήν υπήρξε κάποιος που ήταν διάσημος πριν αρχίσει να διαπράττει φόνους, όπως θέλει η πλειονότητα των εκδοχών για το ποιος ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης».

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΥΜΑ
Το βιβλίο του εστιάζει στη ζωή της Μέρι Τζέιν Κέλι, πέμπτου και τελευταίου θύματος του Αντεροβγάλτη. Είχε ξανθά μαλλιά, μπλε μάτια, λεπτή σιλουέτα και ήταν πολύ όμορφη. Γεννημένη στο Κάρντιφ της Ουαλίας, έφτασε στο Λονδίνο το 1884, όπου άρχισε να δουλεύει -όπως λέγεται- σε αριστοκρατικό οίκο ανοχής, τελικά όμως ύστερα από διάφορες ατυχίες, ίσως κι επειδή έπινε, βρέθηκε στο κακόφημο East End. Βρέθηκε νεκρή το 1888, παραμορφωμένη πέρα από κάθε αναγνώριση.
Στην περιοχή, ακριβώς επειδή ήταν από τις πλέον υποβαθμισμένες, δρούσε και ο Στρατός της Σωτηρίας κι όπως ισχυρίζεται ο συγγραφέας, ένα μέλος του, μία γυναίκα με το όνομα Τζούλια, απογοητευμένη από την αδιαφορία των Αρχών για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στην περιοχή, άρχισε να σκοτώνει γυναίκες μόνο και μόνο για να τραβήξει την προσοχή. Κι όπως παρατηρεί ο Πέρινγκ, όντως κάτι άρχισε να αλλάζει στην περιοχή και σταδιακά υπήρξαν αρκετές κοινωνικές παρεμβάσεις.
Επίσης, ο συγγραφέας επισημαίνει πως την άποψη ότι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης δεν ήταν τελικά άνδρας εξέφρασε για πρώτη φορά ο αρχιεπιθεωρητής Φρ. Αμπερλάιν, που ασχολούνταν με την υπόθεση. Πίστευε πως ήταν λογικό να είναι ο ένοχος γυναίκα, καθώς θα μπορούσε να κινείται στους δρόμους του Whitechapel ανενόχλητη, αφού όλοι έψαχναν για άνδρα.
Τη θεωρία περί γυναίκας παρέθεσε και ο νομικός Τζον Μόρις στο βιβλίο του Το χέρι μιας γυναίκας που κυκλοφόρησε πριν από δύο χρόνια. Για τον Μόρις, ωστόσο, ο δολοφόνος που σκότωσε με φριχτό τρόπο πέντε πόρνες στο Whitechapel είναι η Λίζλι Γουίλιαμς, σύζυγος του βασιλικού γιατρού σερ Τζον Γουίλιαμς, ο οποίος ήταν και ο πρώτος ύποπτος για τις δολοφονίες.
Ως επιχειρήματα παραθέτει το γεγονός ότι κανένα από τα θύματα δεν είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά, μόνο κατακρεουργηθεί με ακρίβεια χειρουργού -γι’ αυτό και οι υποψίες έπεσαν σε γιατρούς- ενώ η Μέρι Τζέιν Κέλι ήταν για πολλά χρόνια η ερωμένη του Γουίλιαμς. Εξάλλου, οι φόνοι σταμάτησαν με την Κέλι, ενώ και η Λίζλι πέθανε το 1912 από καρκίνο.

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΑΝΤΕΡΟΒΓΑΛΤΗ
ΑΜΕΤΡΗΤΟΙ ΟΙ ΥΠΟΠΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ
Οι ύποπτοι ήταν αμέτρητοι, πολλοί πιθανοί και πολλοί απίθανοι. Η αστυνομία σκιαγράφησε ένα προφίλ του Αντεροβγάλτη, σύμφωνα με το οποίο ήταν ηλικίας μεταξύ είκοσι και σαράντα, λευκός, μετρίου αναστήματος, δεξιόχειρας, με ιατρικές γνώσεις και ίσως με προβλήματα στύσης, καθώς δεν ερχόταν σε σεξουαλική επαφή με τα θύματά του. Εκτιμούσαν επίσης ότι ήταν άτομο πλήρους απασχόλησης, αφού μόνο τα Σαββατοκύριακα ανέπτυσσε την αιμοσταγή δράση του.
Από τους πιο... υπόπτους ήταν ο έμπορος βαμβακιού Τζον Μέιμπρικ, επειδή στο ημερολόγιό του υπονοούσε ότι αυτός διέπραττε τους φόνους, ωστόσο η αστυνομία πίστεψε πως το ημερολόγιο ήταν πλαστό. Ύποπτος υπήρξε και ο δικηγόρος Τζον Ντρούιτ, που αυτοκτόνησε επτά εβδομάδες μετά τον τελευταίο φόνο, επίσης ο Ααρών Κοσμίνσκι που κλείστηκε στο ψυχιατρείο και πέθανε εκεί και ο Τζορτζ Τσάπμαν ή Σεβερίν Κλοσόβσκι που δηλητηρίασε τρεις από τις τέσσερις γυναίκες και καταδικάστηκε σε απαγχονισμό το 1903.
Υποψίες είχαν πέσει στον εγγονό της βασίλισσας Βικτορίας, πρίγκιπα Άλμπερτ Βίκτορ γιατί του άρεσε να κάνει παρέα με ιερόδουλες, τον βασιλικό γιατρό σερ Γουίλιαμ Γκαλ ακόμα και στον συγγραφέα του έργου Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, Λούις Κάρολ και τον πατέρα του Ουίνστον Τσόρτσιλ, Ράντολφ.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου