ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΝΕΞΙΧΝΙΑΣΤΕΣ

του Αριστείδη Γκαλέτση

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄, ΤΖΩΡΤΖ ΠOΛΚ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ ΣΕΪΧ ΣΟΥ

Δολοφονίες που συγκλόνισαν την Θεσσαλονίκη, αλλά και την ίδια την ελληνική κοινωνία. Εγκλήματα που έφεραν τριγμούς  στο πολιτικό και κοινωνικό οικοδόμημα της χώρας. Όλες τόσο ξεχωριστές μεταξύ τους. Διεπράχθησαν σε διαφορετικό τόπο και χρόνο, σε διαφορετικές εποχές και συνθήκες, και όμως έχουν κάποια κοινά στοιχεία που τις συνδέουν. Την πολιτική συγκάλυψη, τη σκευωρία και το σκοτάδι που καλύπτει τους πραγματικούς ενόχους.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α΄

Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, τον Οκτώβριο του 1912 από τους Οθωμανούς, εγκαταστάθηκε σε αυτήν μόνιμα ο Βασιλιάς της Ελλάδας Γεώργιος Α΄. Στην καινούρια πόλη του συνέχισε την αγαπημένη του συνήθεια, τους περίπατους και μάλιστα με ελάχιστη προστασία. Αυτό εκμεταλλεύτηκε και ένας 43χρονος δάσκαλος από τον Βόλο, ο Αλέξανδρος Σχοινάς. Την 18 Μαρτίου 1913 τον πλησίασε στην λεωφόρο Βασιλίσσης Όλγας και τον πυροβόλησε. Το χτύπημα ήταν καίριο και ο βασιλιάς άφησε εκεί την τελευταία του πνοή (υπάρχει σήμερα στο σημείο της δολοφονίας μνημείο). Ο Σχοινάς αφοπλίστηκε και συνελήφθη. Αμέσως άρχισαν οι ανακρίσεις. Λίγο καιρό αργότερα θα σκοτωθεί πέφτοντας από το παράθυρο του αστυνομικού τμήματος. Ο θάνατος του αποδόθηκε σε αυτοκτονία. Μετά από αυτό ο φάκελος της ανάκρισης εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Τα κίνητρα του 43χρονου δολοφόνου ποτέ δεν μαθεύτηκαν.

Για τον Αλέξανδρο Σχοινά γράφτηκαν πολλά. Ανισσόροπος χαρακτήρας με αρκετά οικογενειακά προβλήματα, αναρχικός, φτωχός, αδιόριστος δάσκαλος. Μπορεί εν  τέλει να είναι όλα αυτά αλήθεια, αλλά δεν είναι αρκετά για να μας πείσουν ότι ήταν και ο ιθύνουν νους. Περισσότερο τον κατατάσσουν ως εξιλαστήριο θύμα. Υπάρχουν διάφορες εικασίες σχετικά με αυτόν που όπλισε το χέρι του Σχοινά. Η πιο γνωστή είναι η εξής: ότι ήταν πράκτορας των Γερμανών ή των Αυστριακών, που ήθελαν να ξεφορτωθούν τον αγγλόφιλο Γεώργιο Α΄  παραμονές του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου. Τοποθετώντας στην θέση του τον υιό του διάδοχο Κωνσταντίνο, που έτρεφε συμπάθεια προς την Γερμανία και ήταν παντρεμένος με την αδελφή του Γερμανού Αυτοκράτορα. Ακόμα για την αυτοκτονία του υπάρχουν αμφιβολίες. Προκειμένου να συγκαλυφθούν οι ένοχοι έπρεπε να του κλείσουν το στόμα. Κάποιος πιθανώς να τον εκπαραθύρωσε.

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΖΩΡΤΖ ΠΟΛΚ

Την 7^η Μαΐου του 1948 έρχεται στην Θεσσαλονίκη ο Αμερικανός δημοσιογράφος Τζωρτζ Πολκ. Την επομένη εξαφανίζεται και λίγο αργότερα ένας βαρκάρης τον βρίσκει στον Θερμαϊκό, δεμένο χειροπόδαρα και με μια σφαίρα στον κρόταφο.

Αμέσως άρχισαν οι έρευνες και οι ανακρίσεις. Τελικά στη δίκη που έγινε το 1949 καταδικάστηκε ως ένοχος ο δημοσιογράφος Γρηγόρης Στακτόπουλος. Αρχικά δέχτηκε την ενοχή του, αλλά στη συνέχεια ανασκεύασε και υποστήριξε λυσσαλέα την αθωότητα του. Πέθανε στη φυλακή το 1998. Από την άλλη, το Κ.Κ.Ε. και ο Δημοκρατικός Στρατός θεωρήθηκαν ότι βρίσκονταν πίσω από τη δολοφονία.

Στην περίπτωση Στακτόπουλου κάποια πράγματα δεν έστεκαν από μόνα τους. Από τους φερόμενους ως συνεργούς του, ο ένας δεν βρισκόταν στην Θεσσαλονίκη και ο άλλος είχε σκοτωθεί σε μια μάχη του Εμφυλίου ένα μήνα νωρίτερα. Παράλληλα, τα στοιχεία που αποδεικνύουν την ενοχή του ήταν ελλιπή.

Και αν δεν ήταν ο Στακτόπουλος, τότε ποιος ήταν ο δολοφόνος; Ας αναλογιστούμε τα εξής. Ο Τζωρτζ Πολκ προσπαθούσε να βρει τρόπο να πάει στο βουνό και να συναντήσει τον αρχηγό των Ανταρτών Μάρκο Βαφειάδη, για να του πάρει συνέντευξη. Ενδεχομένως κάποιοι να μην ήθελαν να πραγματοποιηθεί αυτή η συνέντευξη. Επομένως το Κ.Κ.Ε. δεν είχε καμιά πρόθεση να τον δολοφονήσει, τουναντίον τον ήθελε ζωντανό για να του μιλήσει ο Βαφειάδης.

Παράλληλα, ο άτυχος Αμερικανός, διεξήγαγε μια ερεύνα σχετικά με κάποιες παρασπονδίες κάποιων συμπατριωτών του στην Θεσσαλονίκη. Ενώ συγχρόνως, ως μέλος της Αμερικανικής Βοήθειας γνώριζε πράγματα και καταστάσεις σχετικά με τον ακριβή προορισμό των χρημάτων της. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα δέμα που έστειλε στην Αμερική και περιείχε ντοκουμέντα της έρευνας του δεν έφτασε ποτέ στον παραλήπτη. Κάποιοι πιθανώς να ήθελαν να τον ξεφορτωθούν, αυτόν και τα στοιχεία της έρευνας του, φοβούμενοι τυχόν ξεσκέπασμα και ενοχοποίηση τους. Και όμως η δικαιοσύνη επέμενε ότι ο δολοφόνος ήταν ο Στακτόπουλος και πίσω απ’ όλα η Αριστερά.

Ο ΕΙΡΗΝΙΣΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ

Βουλευτής της αριστερής Ε.Δ.Α. και ειρηνιστής. Ένας συνδυασμός αρκετά «επικίνδυνος» για ένα δημόσιο πρόσωπο της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Ένας πραγματικός πονοκέφαλος για το παρακράτος που είχε πλοκάμια σε αστυνομία και στρατό. Αυτόν τον πονοκέφαλο βρήκαν ευκαιρία να ξεφορτωθούν (ποιοι;) με τη βοήθεια δυο ατόμων, τους  ακροδεξιών πεποιθήσεων Σπύρο Γκοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη. Αμέσως μετά από μια ομιλία του στην Θεσσαλονίκη στις 22 Μαΐου 1963, μόλις βγήκε από το κτίριο στο οποίο γινόταν η εκδήλωση, τον πλησίασαν οι προαναφερθέντες με ένα τρίκυκλο και τον χτύπησαν θανάσιμα. Οι φυσικοί αυτουργοί συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν (αποφυλακίστηκαν την περίοδο της Χούντας). Κατά τη διάρκεια της δίκης και των ερευνών προέκυψαν στοιχεία που συνέδεαν τους παρακρατικούς δράστες με την Αστυνομία και μάλιστα με υψηλόβαθμα στελέχη της.

Μία προοδευτική φωνή με έρεισμα στον ελληνικό λαό «βγήκε από τη μέση». Ο ειρηνιστής του Μαραθώνα που δε δίσταζε να πηγαίνει κόντρα στο κατεστημένο της εποχής του, έφυγε από τη ζωή για αυτόν ακριβώς το λόγο. Ο ηθικός αυτουργός και σε αυτήν την περίπτωση δεν καταδικάστηκε ποτέ.

Η δολοφονία Λαμπράκη προκάλεσε λαϊκή οργή και αγανάκτηση. Ξέσπασμα διαμαρτυριών και διαδηλώσεων από πολίτες διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων. Στην κηδεία του υπολογίζεται ότι έδωσαν το παρόν μισό εκατομμύριο κόσμος.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ:

ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Ή ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ;

Η παρακάτω ιστορία διαφέρει απ’ τις προηγούμενες. Ο φερόμενος ως δράστης ή τα θύματα του δεν ήταν δημόσια ή σημαίνοντα πρόσωπα. Απεναντίας, απλοί και άσημοι πολίτες. Παρόλα αυτά θα αναφερθεί για έναν και μοναδικό λόγο. Επειδή και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει η πολιτική σκοπιμότητα και το εξιλαστήριο θύμα.

Την τετραετία 1959 έως 1963 η Θεσσαλονίκη είναι συγκλονισμένη από έναν μανιακό οποίος σκορπά το θάνατο. Δρα στην περιοχή της Μίκρας και του δάσους Σέιχ Σου. Τον Δεκέμβριο του 1963 ένα περιθωριακό άτομο -ένας αλήτης του δρόμου για τους ανθρώπους της εποχής- εισβάλει σε ένα ορφανοτροφείο, μεθυσμένος, ίσως για να βιάσει κάποια τρόφιμο. Συλλαμβάνεται από τις αρχές.

Έξι μήνες νωρίτερα είχε δολοφονηθεί από το παρακράτος ο βουλευτής της Ε.Δ.Α. Γρηγόριος Λαμπράκης. Η κοινή γνώμη δεν είχε ηρεμήσει ακόμη, ενώ σε συνάρτηση με την υπόθεση του μανιακού δολοφόνου και βιαστή του Σέιχ Σου που τρομοκρατούσε τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, το κλίμα ήταν εκρηκτικό και επομένως βαρύ για τις αρχές και την πολιτεία. Ένα εξιλαστήριο θύμα έπρεπε να βρεθεί για να κατευνάσει την οργή του κόσμου και συνάμα να τον απασχολήσει αρκετά για να αποπροσανατολιστεί.

Τον Δεκέμβριο του 1963 συλλαμβάνεται ο 23χρονος Αριστείδης Παγκρατίδης για επίθεση σε ορφανοτροφείο της Θεσσαλονίκης. Κατηγορήθηκε για τα εγκλήματα του που διέπραξε ο επονομαζόμενος Δράκος του Σέιχ Σου και εκτελέστηκε το 1968.

Τα στοιχεία που βρέθηκαν στους τόπους του εγκλήματος δεν ταυτίζονταν με τον Παγκρατίδη. Μάλιστα για το έγκλημα της Μίκρας αποδείχθηκε ότι χρησιμοποιήθηκε απ΄ το δράστη αυτοκίνητο. Ο Παγκρατίδης όμως δεν ήξερε να οδηγάει. Ο συλληφθείς ασήμαντος και αρκετά φτωχός, ότι έπρεπε για εξιλαστήριο θύμα, πιέστηκε μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια και εξοντωτικές ανακρίσεις στα κρατητήρια να ομολογήσει κάποια στιγμή ότι αυτός ήταν ο ένοχος. (Παρόλα αυτά, στα τελευταία του υποστήριζε την αθωότητά του). Όσον αφορά τη δίκη, αποδείχθηκε φιάσκο και μάλιστα οι συνήγοροί του εξαναγκάστηκαν κάποια στιγμή σε παραίτηση! Ο κόσμος και ο Τύπος της εποχής αρχίζουν να πιστεύουν ότι δεν είναι αυτός ο ένοχος και αλλάζουν στάση απέναντί του.

Αναπάντητα θα μείνουν τα εγκλήματα του Δράκου του Σέιχ Σου. Ήταν, δεν ήταν ο Αριστείδης Παγκρατίδης ο δράστης, η πρόθεση της Ελληνικής Δικαιοσύνης να τον καταδικάσει είναι ξεκάθαρη. Πάντως, πρέπει να αναφερθεί ότι μετά τη σύλληψη του το 1963, δεν υπήρξαν άλλες επιθέσεις.

http://www.infospoudes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15334&catid=24627&Itemid=1047