ΚΑΠΟΤΕ ΚΥΝΗΓΟΥΣΑΝ ΜΑΓΙΣΣΕΣ. ΤΩΡΑ ΕΜΑΣ

Το 1692 ένας γιατρός στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης κατέληξε στη διαπίστωση πως τρία κορίτσια είχαν κυριευτεί από το σατανά ξεκινώντας έτσι το περίφημο κυνήγι των μαγισσών του Σάλεμ. Στα σκοτεινά χρόνια του 16ου και 17ου αιώνα οι οργανωμένοι διωγμοί εναντίον των κατηγορούμενων ως μαγισσών αποτελούσαν συνηθισμένο φαινόμενο. Η Εκκλησία προωθώντας ένα γενικό κλίμα φόβου όριζε το πρόβλημα των μαγισσών, οι γιατροί τις εξέταζαν, οι νομικοί τις καταδίκαζαν και οι ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι οργάνωναν τις εκτελέσεις. Αποκορύφωμα όλης αυτής της «μαγισσοφοβίας» υπήρξε το κυνήγι των μαγισσών του Σάλεμ. Όλα ξεκίνησαν το χειμώνα του 1692, όταν η 9χρονη κόρη του αιδεσιμότατου Σάμιουελ Πάρις, Μπέτυ, και η 11χρονη ανιψιά του, Αμπιγκέιλ Ουίλιμας άρχισαν να συμπεριφέρονται περίεργα. Αρχικά ο αιδεσιμότατος δεν έδωσε σημασία, αλλά γρήγορα η κατάστασή τους επιδεινώθηκε με τα δύο κορίτσια να βγάζουν δυνατές κραυγές, να βλασφημούν και να σέρνονται στο πάτωμα, ενώ τραντάζονταν από φρικτούς σπασμούς, ό,τι έχουμε δει στον «Εξορκιστή» δηλαδή. Ταυτόχρονα άλλο ένα κορίτσι, η Άννα Πούτναμ, άρχισε να παρουσιάζει τα ίδια περίεργα συμπτώματα. Κανένας γιατρός δεν μπορούσε να εξηγήσει τι συμβαίνει στα τρία κορίτσια, μέχρι που ο Γουίλιαμ Γκριγκς απεφάνθη πως είναι δαιμονισμένα.. Τότε ο αιδεσιμότατος άρχισε να πιέζει την Μπέτυ και την Άμπιγκέιλ να κατονομάσουν εκείνους που τις έσπρωξαν στο δρόμο του σατανά. Τα κορίτσια κατηγόρησαν τρεις γυναίκες: την άστεγη Σάρα Γκουν, την ηλικιωμένη Σάρα Όσμπορν και την Ινδιάνα σκλάβα του αιδεσιμότατου, Τιτούμπα. Οι δύο πρώτες γυναίκες επέμειναν στην αθωότητά τους, ενώ η Τιτούμπα ομολόγησε λέγοντας «ο διάβολος με πλησίασε και ζήτησε να τον υπηρετήσω». Μάλιστα προσέθεσε πως την επισκέφτηκε ένας «μαύρος άντρας» και της ζήτησε να υπογράψει σε ένα βιβλίο, όπως και έκανε. Στη συνέχεια μίλησε και για άλλες γυναίκες της περιοχής που έχουν επίσης συνάψει συμφωνία με το διάβολο. Αυτό αρκούσε για να ξεσπάσει πανικός. Η παραμικρή ύποπτη κίνηση που ξέφευγε από τα συνηθισμένα γινόταν αντιληπτή ως ένδειξη «μαγείας». Άντρες και γυναίκες οδηγούνταν κατά δεκάδες στις φυλακές, όπου κα παρέμεναν για πολύ καιρό, χωρίς να δικαστούν, καθώς δε υπήρχε σχετική νομοθεσία. Τρεις μήνες αργότερα συγκροτήθηκε ένα ειδικό δικαστήριο το οποίο καταδίκασε τους πάντες με συνοπτικές διαδικασίες. Γλίτωσαν την εκτέλεση μόνο εκείνοι που ομολόγησαν και κατέδωσαν άλλους.
Το κυνήγι των μαγισσών του Σάλεμ, όπως έμεινε στην ιστορία, θα λήξει τον Οκτώβριο του 1692 μετά από απόφαση του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης. Η Τιμπούτα παρέμεινε στη φυλακή για 13 μήνες, αλλά τελικά γλίτωσε την εκτέλεση καθώς αποφυλακίστηκε από ένα άγνωστο πρόσωπο που πλήρωσε το αντίτιμο και μαζί έφυγαν μακριά από το χωριό.


http://www.mixanitouxronou.gr/blog/2012/02/07/374-magisses