Στις
αρχές της δεκαετίας του ’30, το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας είχε
στις τάξεις του δύο ένοπλα παραστρατιωτικά τμήματα. Τα τάγματα εφόδου SA και τα
τάγματα προστασίας SS. Επικεφαλής των ταγμάτων εφόδου ήταν ο Ερνστ Ρεμ, παλιός
φίλος του Χίτλερ από τη δεκαετία του ’20, με τον οποίο είχαν κάνει μαζί και
φυλακή. Ο Ρεμ γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1887. Ήταν βετεράνος του Α΄
Παγκοσμίου πολέμου, όπου τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο. Αν και ήταν κοντός
και παχουλός, πίστευε στην Αρεία φυλή και υπήρξε ένας σκληροτράχηλος
στρατιώτης. Μετά τον πόλεμο, ως γνήσιος εθνικιστής, ένιωσε προδομένος από την
ηγεσία της Γερμανίας. Το 1918 επέστρεψε στο Μόναχο και κατατάχθηκε στο
Φράικορπς. Μια παραστρατιωτική οργάνωση της εποχής που κυνηγούσε κομμουνιστές.
Ο
ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΦΥΡΕΡ
Το 1920,
εντάχθηκε στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα, όπου ίδρυσε και οργάνωσε τις μονάδες
κρούσης. Εκεί, στρατολογούσε διαρκώς κόσμο από άλλες παραστρατιωτικές ή εθνικιστικές
οργανώσεις και κυρίως από τις χαμηλές κοινωνικές τάξεις. Τα μέλη της ομάδας
φορούσαν στρατιωτικές στολές και τρομοκρατούσαν όσους είχαν αντίθετες απόψεις.
Ο Χίτλερ «επένδυσε» πάνω στον Ρεμ, καθώς όχι μόνο τον προστάτευε, αλλά τον
βοηθούσε να υλοποιήσει το όραμά του, για την ανατροπή της Δημοκρατίας της
Βαϊμάρης. Το 1923, ήταν στο πλευρό του Χίτλερ, στο αποτυχημένο «πραξικόπημα της
μπυραρίας» και μετά τη σύλληψή τους, ανέπτυξαν ισχυρή φιλία στη φυλακή. Ο Ρεμ
ήταν από τους λίγους που μιλούσαν με τον Φύρερ στον ενικό. Οι δύο τους
εργάστηκαν για την επανίδρυση του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και αργότερα
εξελέγη στο Ραίχσταγκ. Το 1925, παραιτήθηκε από το βουλευτικό αξίωμα και έφυγε
στη Βολιβία.
Ο
ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΣ ΑΡΕΙΟΣ, ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΓΚΕΙ
Όταν ο
Χίτλερ άρχισε να ισχυροποιείται το 1930, ανέλαβε προσωπικά την ηγεσία των
ταγμάτων ασφαλείας. Κάλεσε πίσω τον παλιόφιλό του, ο οποίος «έπιασε δουλειά» το
1931. Στόχος του ήταν και πάλι οι κομμουνιστές, οι Εβραίοι, οι πολιτικοί άλλων
παρατάξεων, οι ομοφυλόφιλοι, οι διανοούμενοι που διαφωνούσαν με τον Χίτλερ,
επιχειρηματίες, εργαζόμενοι, κ.λπ. Το σώμα του Ρεμ αριθμούσε περίπου ένα
εκατομμύριο μέλη, που τρομοκρατούσαν τη γερμανική κοινωνία. Τότε όμως,
αποκαλύφθηκε το μεγάλο του μυστικό. Το πρωτοπαλίκαρο του Χίτλερ ήταν
ομοφυλόφιλος. Η εφημερίδα Munchener Post δημοσίευσε επιστολές του, στις οποίες
εξομολογούνταν τις σεξουαλικές σχέσεις του με άνδρες. Το κόμμα όμως, διέψευσε
τις επιστολές ως πλαστές και ο Ρεμ έμεινε στη θέση του. Μετά την ανάληψη της
εξουσίας από τον Χίτλερ το 1933, ο Ερνστ Ρεμ, έδειξε τάσεις αυτονομίας και
ζητούσε να πραγματοποιηθεί η δεύτερη επανάσταση, που προέβλεπε την εκκαθάριση
του κόμματος από τα συντηρητικά στελέχη του. Ήθελε επίσης την εθνικοποίηση των
επιχειρήσεων και την αντικατάσταση του στρατού από τα SA. Η ιδέα του ήταν
ανεφάρμοστη και επικίνδυνη, καθώς ο στρατός ήδη στήριζε τον Χίτλερ. Επίσης, ο
Αδόλφος ήθελε στο πλευρό του τους επιχειρηματίες. Η αντίστροφη μέτρηση για τον
παραστρατιωτικό ηγέτη είχε αρχίσει. Αυτή τη φορά, η απουσία του θα ήταν πιο
χρήσιμη από την παρουσία του.
Η
ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΜΑΧΑΙΡΙΩΝ
Το
1934, ο Χίτλερ είναι νόμιμα αναβάτης στο άρμα της εξουσίας και βάζει στο
στόχαστρο τον Ρεμ, θεωρώντας τον πολιτικό του αντίπαλο. Η δύναμη των ταγμάτων
ασφαλείας που έλεγχε, ήταν πλέον πολύ μεγάλη. Τα κόμματα που στήριζαν τους
Εθνικοσοσιαλιστές, βλέποντας τους καθημερινούς τραμπουκισμούς του Ρεμ, απειλούσαν
ανοικτά ότι θα απέσυραν την κοινοβουλευτική στήριξη, αν δεν δινόταν εντολή να
σταματήσει. Τα στοιχεία εναντίον του συνέλεξαν οι στενοί συνεργάτες του
καγκελάριου. Ήταν οι Χίμλερ, Γκέρινγκ και Γκέμπελς, που ενορχήστρωσαν και
τεκμηρίωσαν την εντολή της εξόντωσής του. Ξαναδιάβασαν τις ομιλίες του Ρεμ και
κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι είχε λάβει χρήματα από τους Γάλλους για να
σκοτώσει τον Χίτλερ. Συνέλεξαν επίσης στοιχεία για την «ανάρμοστη» σεξουαλική
του ζωή, την οποία είχε ιδεολογικοποιήσει με στοιχεία από την στρατιωτική ζωή
των αρχαίων Ελλήνων. Ο Ρεμ είχε προσαρμόσει την αγάπη του για τους άνδρες, στη
ναζιστική λατρεία για τα τέλεια αρχαία σώματα. Οι κατήγοροί του θεώρησαν τις
απόψεις του διαστρέβλωση του ναζισμού. Το κατηγορητήριο ήταν έτοιμο. Για να
αποφευχθεί το «πραξικόπημα του Ρεμ» όπως ονομάστηκε, στις 30 Ιουνίου 1934
άρχισε ένα τριήμερο δολοφονικών εκκαθαρίσεων της παραστρατιωτικής οργάνωσης. Τα
SS, χωρίς δίκη, σφαγίασαν ηγετικά μέλη της οργάνωσης και εκτέλεσαν και άλλους
πολιτικούς αντιπάλους του Χίτλερ. Ο Ερνστ Ρεμ συνελήφθη και οδηγήθηκε στη
φυλακή. Του δόθηκε ένα πιστόλι με μόνο μια σφαίρα, για να αυτοκτονήσει. Όταν ο
διοικητής των SS πήγε στο κελί να δει αν αυτοκτόνησε, ο Ρεμ του είπε: «Αν ο
Αδόλφος θέλει να πεθάνω, ας έρθει να με σκοτώσει ο ίδιος». Την 1η
Ιουλίου του 1934, εκτελέστηκε από απλούς άνδρες των SS. Μετά τη νύχτα των
μεγάλων μαχαιριών, όπου δεκάδες δολοφονήθηκαν, ο Χίτλερ παρουσιάσθηκε ως θύμα,
που κινδύνευε από τη δράση του Ρεμ. Ήταν οι τελευταίες ημέρες των ταγμάτων
ασφαλείας και είχε έρθει η σειρά των θανατηφόρων SS.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου