ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΟΣ: ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΜΕ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ...

του  Γιώργου Ιωαννίδη

Αλαφροΐσκιωτοι είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται τον αόρατο κόσμο που μπορούν να βλέπουν τα πνεύματα των νεκρών, αλλά και τα υπόλοιπα αλλόκοτα μικρά πλάσματα που ζουν ανάμεσα μας. Οι αλαφροΐσκιωτοι δεν είναι μύθος, ούτε ως φαινόμενο είναι τόσο σπάνιο. Προσωπικά έχω γνωρίσει τρεις, όμως υπάρχουν σίγουρα περισσότεροι. Συχνά ταυτίζονται με τα μέντιουμ, στην πραγματικότητα όμως είναι κάτι ξεχωριστό. Ποιοί λοιπόν είναι οι αλαφροΐσκιωτοι και τι είναι αυτό που τους επιτρέπει να βλέπουν τους πεθαμένους;

ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΑΦΡΥ ΙΣΚΙΟ

Όπως ίσως γνωρίζεται από τις γιαγιάδες σας η λέξη αλαφροΐσκιωτος είναι αρκετά παλιά και για να την εξηγήσουμε πρέπει να ανατρέξουμε στις Παραδόσεις (1904) του λαογράφου Νικόλαου Γ. Πολίτη. Από το βιβλίο του διαβάζω τα εξής:

Η λέξη στοιχειό είναι πανελλήνια, με τοπικές βέβαια παραλλαγές. Η λέξη εκτός από τις κύριες σημασίες της, δηλώνει και την ψυχή, που τις τρείς πρώτες νύχτες μετά την έξοδο της από το σώμα περιπλανάτε στη γη σαν συννεφάκι με χρώμα λευκό αν υπήρξε ενάρετη και μαύρο αν ήταν αμαρτωλή. Συνηθέστερη είναι επίσης η χρήση του συνώνυμου ίσκιος που έχει επίσης ευρύτερη έννοια και μεταπλάστηκε από την αρχαία σκιά. Το παραγόμενο ρήμα σκιώνομαι, συνώνυμο του λαβαίνω ή λαβώνομαι, δηλώνει πάθος από δαιμονική επήρεια και κυρίως αρρώστια που παθαίνει κανείς αν κοιμηθεί κάτω από στέγη ή δέντρο με βαρύ ίσκιο. Κι ακόμη ο ίσκιος ενός ανθρώπου ήταν το ήθος του , που καθρεπτιζόταν στο πρόσωπό του!

Το ρήμα σκιάζω τώρα, εκτός από την αρχαία του σημασία, σημαίνει και φοβίζω. Άλλωστε, η σκιά ενός ανθρώπου είναι όν υπερφυσικό, αυτοτελές και κάπως έτσι η λέξη στοιχειό και σκιά έγιναν συνώνυμες. Στην νεοελληνική οι λέξεις ταυτίστηκαν εκ νέου, όπως δηλώνει το σύνθετο αλαφροΐσκιωτος και σε παλαιότερη έκδοση ελαφροϊσκιωτος δηλαδή αυτός που μπορεί να βλέπει στοιχειά και ξωτικά.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΗ ΘΕΣΗ

Η ίδια μας η παράδοση λοιπόν ονοματίζει αυτούς που έχουν την ικανότητα να βλέπουν τα αόρατα. Γιατί όμως τα άτομα αυτά να περιγράφονται με ελαφριά σκιά;
Στην πραγματικότητα απλά θεωρείται πως αυτός που έχει αδύναμη σκιά μπορεί να ζει ανάμεσα στον ορατό και τον άβατο κόσμο, όπου δεν πέφτει καθόλου σκιά!

Οι αλαφροΐσκιωτοι όμως εκτός από την παραφυσική τους ιδιότητα, κατέχουν και μια κοινωνική θέση. Η καθηγήτρια κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου κα Άννα Λυδάκη, στο εξαιρετικό της σύγγραμμα Ίσκιοι και Αλαφροΐσκιωτοι (2003) γράφει τα εξής: «Οι αλαφροΐσκιωτοι έχουν κερδίσει το δικαίωμα να φέρονται διαφορετικά από τους υπόλοιπους. Να μην ακολουθούν την καθιερωμένη συμπεριφορά και η ανοχή δεν δείχνει πάντα σεβασμό σε κάποιον που ζει ανάμεσα στον ορατό και το αόρατο, αλλά και σε κάποιον που οδηγείται από τον ίσκιο του, δηλαδή από την ψυχή του σύμφωνα με την σημασία που είχε η λέξη στην αρχαία Ελλάδα και την Ρώμη. Ο αλαφροΐσκιωτος είναι εκείνος που όχι μόνο συνομιλεί με στοιχειά, αλλά παράλληλα σκύβει στον πυρήνα της ύπαρξης του και ακούει μύχιες σιωπηλές φωνές που στην αντίθετη περίπτωση, αν δεν λάβουν δηλαδή απάντηση, αν αγνοηθούν, μπορεί να γίνουν άγριες κραυγές με απρόβλεπτες συνέπειες. Είναι εκείνος που βγαίνει έξω από την κοινωνική τάξη και ακολουθεί το δρόμο που του υποδεικνύει ο δικός του ίσκιος ο οποίος έτσι ηρεμεί, δεν δυσφορεί και δεν τον καταπιέζει. Συχνά επίσης γίνεται ο αποδιοπομπαίος τράγος της κοινότητας που επιμένει στην ομοιομορφία. Όμως δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι τον σέβονται και πιστεύουν ότι ξέρει κάτι περισσότερο από τους υπόλοιπους, ακούει τις σιωπές και βλέπει το αόρατο....»

ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

Όπως θα παρατηρήσατε στην αρχή του άρθρου τόνισα πως οι αλαφροΐσκιωτοι διαφέρουν από τα μέντιουμ. Ένας αλαφροΐσκιωτος μπορεί να βλέπει τους πεθαμένους αυτό όμως δεν σημαίνει πως εκείνοι μπορούν να μιλήσουν μέσα από το σώμα του! Η λεπτομέρεια αυτή είναι μικρή, αλλά σημαντική.

Οι αλαφροΐσκιωτοι είναι ψυχικά ευαίσθητα άτομα τα οποία αντιλαμβάνονται αυτό που οι υπόλοιποι αδυνατούν να αντιληφθούν. Συνήθως δεν μπορούν να δουν συγκεκριμένες φιγούρες παρόμοια αιθερική έγχρωμη «ομίχλη» που δυναμικά σχηματίζει μια μορφή. Άλλοτε πάλι έχουν μια γενικότερη αίσθηση πως κάτι βρίσκεται κοντά τους, κατά κανόνα όμως βλέπουν κυριολεκτικά αλλοδιαστασιακά πλάσματα να βαδίζουν ανάμεσα μας.

Οι περιγραφές που έχω συγκεντρώσει από αλαφροΐσκιωτους είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Μικρά πράσινα πλασματάκια να περιφέρονται στους θάμνους στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Πανέμορφες νύμφες να ξαπλώνουν στους βράχους κάτω από τον καταρράκτη στην Έδεσσα. Βασανισμένες ψυχές να πέφτουν ξανά και ξανά από την άκρη του London Bridge στο Λονδίνο. Ανήσυχα φαντάσματα να περιπλανώνται μέσα στα λεωφορεία και σκιές σαν υγρό μελάνι να ξεχύνονται από τους τοίχους αιωρούμενες πάνω στα κρεβάτια μας.

Τα περιστατικά δεκάδες και θυμίζουν έντονα κινηματογραφικές σκηνές από την ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ή το Ιαπωνικό JU-ON. Δεν σας κρύβω πως παραμένω σκεπτικιστής στις περισσότερες από αυτές τις ιστορίες. Παρ’ όλα αυτά μπορώ να επιβεβαιώσω πως τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις οι περιγραφές είναι αληθινές! Στην πρώτη, εγώ και μια αλαφροΐσκιωτη φίλη μου είδαμε το φάντασμα μιας κοπέλας να στέκεται στην άκρη του κρεβατιού. Στην δεύτερη, μια αλαφροΐσκιωτη αντίκρισε το ίδιο πνεύμα που αισθάνθηκε το μέντιουμ Gordon Smith (mystery τ.30) στην τελευταία του επίσκεψη στην Ελλάδα το 2007.

Οι εμπειρίες αυτές καθώς και άλλες σοβαρές ενδείξεις με πείθουν πως το φαινόμενο είναι αληθινό. Μέχρι στιγμής ασφαλώς δεν έχουν προκύψει αδιάψευστα επιστημονικά στοιχεία οι ιστορίες όμως που φτάνουν κάθε μήνα στο γραφείο του περιοδικού είναι τόσο πολλές που θα λύγιζαν και τον πιο σκληροπυρηνικό σκεπτικιστή.

Η ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΩΝ

Ωραία λοιπόν αλαφροΐσκιωτοι υπάρχουν. Τι είναι όμως αυτό που τους επιτρέπει να βλέπουν τους πεθαμένους; Καταρχήν οφείλω να ξεκαθαρίσω πως αυτά που αντικρίζουν οι αλαφροΐσκιωτοι δεν είναι μόνο πνεύματα νεκρών, αλλά και υπάρξεις που παραπέμπουν στην κλασική μυθολογία!

Μήπως αυτό σημαίνει τότε πως οι οπτασίες αυτές είναι απλώς φαντάσματα του νου; Ή για να το ορίσω «παραληρηματικές ψευδαισθήσεις»; Γεγονός είναι πως η ψυχολογία των αλαφροΐσκιωτων είναι πολύ συχνά τραυματισμένη. Πρόκειται συνήθως για άτομα συναισθηματικά ευαίσθητα, εσωστρεφή που βρίσκουν καταφύγιο στην τέχνη και τη φαντασία. Έχω επίσης παρατηρήσει πως δραματοποιούν εύκολα τις καταστάσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους. Προσκολλώνται έντονα σε ανθρώπους και παρουσιάζουν στοιχεία ηθικού μαζοχισμού, δηλαδή τάση αυτοκαταστροφής και μελαγχολίας. Ασφαλώς τα περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να δικαιολογηθούν ως παράγωγα της ικανότητάς τους και όχι το ανάποδο.

Αλλά και πάλι, μήπως οι αλαφροΐσκιωτοι είναι σχιζοφρενείς; Η απάντηση είναι αρνητική, διότι εκτός του ότι τα παραφυσικά βιώματα μπορούν να αποδειχτούν αν τα εξετάσουμε προσεχτικά η ευρύτερη ψυχολογία τους δεν είναι αποδιοργανωμένη όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις ψύχωσης. Αλλά ακόμη και όταν τα ψυχολογικά τεστ δίνουν τη διάγνωση της σχιζότυπης διαταραχής της προσωπικότητας, όπως συνέβη στην περίπτωση μιας φίλης αλαφροΐσκιωτης που εξέτασα προσωπικά, το συμπέρασμα είναι λανθασμένο, καθώς με τον όρο αυτό η κλασική ψυχιατρική καπελώνει παρά εξηγεί της εμπειρίες αυτών των ανθρώπων.

 

http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/2014/03/Alafroiskiwtos-mia-leksh-me-yperoxh-akoustikh-alla-tromaktiko-nohma.html#.UyTKMZURDIV