Φαντάσματα… Ξεκινώ να
γράφω αυτό το τόσο ενδιαφέρον, σκοτεινό και γοητευτικό θέμα, καθώς εκατομμύρια
σκέψεις πλημμυρίζουν το μυαλό μου. Αναμνήσεις ενός μικρού παιδιού, εκείνου του
αθώου παιδιού που ήμουν η ίδια κάποτε, που αναρωτιόταν ενώ συγχρόνως θαύμαζε
και φοβόταν το άγνωστο, το οποίο προσπαθούσε να γνωρίσει μέσα από τη λογική της
αγνής ματιάς του. Όλοι μας άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο υπήρξαμε -και
ενδεχομένως κάποιοι ακόμα να είναι- αυτά τα μικρά παιδιά που μέσα από την
αθωότητα και την αγνότητα τους προσπαθούν να δουν πέρα από τα στενά και
«λογικά» όρια που τους επιβάλει αυτή η κοινωνία των «μεγάλων», η κοινωνία της
φυλακής της φαντασίας στην οποία ζούμε και μεγαλώνουμε.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ…
Ο άνθρωπος ανέκαθεν δημιουργούσε
ερωτήματα μεγαλύτερα από τον ίδιο. Ένα από τα βασικότερα και ίσως το πιο
τρομακτικό είναι το εξής : «τι συμβαίνει μετά το θάνατο..; υπάρχει συνέχεια»;
Αλήθεια τι είναι αυτό που συναντάμε αφότου φύγουμε από αυτήν την ζωή..;
εξακολουθούμε να υπάρχουμε ή απλώς χανόμαστε και σβήνουμε μέσα σε μια στιγμή..;
Και αν κάτι από εμάς συνεχίζει τι είναι αυτό..; Τι είναι η ψυχή; Και σε αυτό το
σημείο ερχόμαστε στην ουσία του θέματος αυτού. Η Ψυχή είναι αυτό το κομμάτι μας
που παραμένει ζωντανό, είναι η πνοή της ζωής, αυτόφωτη ή ετερόφωτη, δεν το
εξετάζουμε εδώ αυτό, αλλά παραμένει η ζωντανή πνοή της ζωής. Μεγάλη έλξη στον
άνθρωπο έχει το ερώτημα τι είναι αυτό που ονομάζουμε φάντασμα;
Φαντάσματα λοιπόν ονομάζουμε τις
ψυχές των ανθρώπων και των ζώων που έχουν πεθάνει συνήθως με βίαιο ή έντονο
τρόπο. Οι μορφές τους ποικίλουν καθώς υπάρχουν μαρτυρίες που υποστηρίζουν ότι
έχουν δει να είναι σαν σκιές, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο άυλες, άλλες
είχαν ξεκάθαρα ανθρώπινο σχήμα και άλλες κανονική ανθρώπινη μορφή. Το
συγκεκριμένο ενδιαφέρον για τις ψυχές των νεκρών που τριγυρνάνε στη γη και η
προφορική παράδοση γύρω από αυτό κορυφώθηκε στα σκληρά χρόνια του μεσαίωνα όπου
η ανασφάλεια του ανθρώπου ήταν τρομερά αυξημένη και οι προλήψεις και οι
δεισιδαιμονίες υπήρχαν παντού και σε καθημερινή βάση και φυσικά στα πάντα.
Εννοείται όμως ότι το ενδιαφέρον των ανθρώπων για τα στοιχειώματα, ποτέ δεν
έφυγε και γι’ αυτό μπορούμε άνετα να μιλάμε για ένα θέμα διαχρονικό και
ανεξάντλητο, αφού πάντα θα συζητιέται και πάντα θα εμφανίζονται καινούργιες
μαρτυρίες. Σε αυτό το σημείο είναι καλό να αναφέρουμε πως είναι τόσο το
ενδιαφέρον γι’ αυτό το θέμα που ήδη από το 1922 προσφέρεται χρηματικό έπαθλο
αξίας άνω των 2,6 εκατομμυρίων δολαρίων , από περισσότερους από 28
επιστημονικούς φορείς και Οργανισμούς, σε όποιον καταφέρει να αποδείξει την
ύπαρξη των φαντασμάτων!!!
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ….
Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΜΑΝΑ
Η Ελληνική ύπαιθρος βρίθει ιστοριών
για στοιχειώματα από ανθρώπους και ζώα, ποιος δεν θυμάται τις λαογραφικές
διηγήσεις του Νικόλαου Πολίτη σχετικά με τα στοιχειώματα που ταλάνιζαν τους
κατοίκους των ελληνικών χωριών, αλλά και των πόλεων. Ας αναφέρουμε όμως εδώ
μερικές πολύ ενδιαφέρουσες μαρτυρίες από την σύγχρονη Ελληνική ύπαιθρο, αφού
όπως είπαμε ο κόσμος αλλάζει, αλλά το ενδιαφέρον για τα φαντάσματα και τις
εμφανίσεις τους όχι!
Η πρώτη ιστορία που θα ήθελα να
παραθέσω προέρχεται από την επαρχία Κυνουρίας, η οποία βρίσκεται στο νομό
Αρκαδίας και καλύπτει το μοναδικό παραθαλάσσιο τμήμα του. Γενικά αυτό το μέρος
πέρα από την μοναδική ομορφιά του έχει αρκετά έντονο και το μεταφυσικό
στοιχείο. Πρόκειται λοιπόν για το τραγικό τέλος μιας μάνας και του νεογέννητου
βρέφους της. Η γυναίκα βρισκόταν στο δάσος λίγο πιο κάτω από το χωριό της, όταν
ξαφνικά άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς. Θέλοντας να προστατεύσει τον εαυτό της
και το παιδί της, στάθηκε κάτω από ένα βράχο που σχημάτιζε μια μικρή αβαθή
σπηλιά. Η καταιγίδα όμως έριξε τον βράχο ο οποίος πλάκωσε την άτυχη μητέρα και
το παιδί. Οι κάτοικοι του χωριού απέφευγαν να περνάν από εκεί, διότι για αρκετά
χρονιά, κυρίως τις βροχερές μέρες άκουγαν την γυναίκα να τραγουδά νανουρίσματα
στο παιδί της για να κοιμηθεί. Σήμερα κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα κρύα βράδια ακούγεται μέσα στο ουρλιαχτό του
ανέμου το παγωμένο νανούρισμα της μάνας.
ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ….
Μια επίσης πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία
διαδραματίζεται σε ένα μοναστήρι της βόρειας Ελλάδας. Εκεί ζούσαν περίπου
πενήντα μοναχές, καλόγριες μαζί με την Γερόντισσα τους, την Ηγουμένη. Η
καθημερινότητα τους ήταν συνήθως μια ρουτίνα από αυτές των καλογέρων και των
καλογριών, προσευχές, νηστείες και εργόχειρο. Μια μέρα λοιπόν που κάθισαν στην τράπεζα του φαγητού, ξεκίνησαν μια συζήτηση η οποία κατέληξε
γρήγορα σε λογομαχία. Οι τόνοι ανέβαιναν συνεχώς και κάποια στιγμή η ηγουμένη
νευριασμένη αρπάζει το μαχαίρι και το καρφώνει σε μια εικόνα της Παναγίας. Ο
καβγάς τότε σταμάτησε αμέσως. Τα χρόνια πέρασαν και οι περισσότερες από τις
μοναχές πέθαναν -μαζί και η ηγουμένη. Το περίεργο σε αυτήν την υπόθεση όμως
είναι ότι παρόλο που η ηγουμένη έχει πεθάνει εδώ και αρκετά χρονιά το χέρι της
αυτό που κάρφωσε το μαχαίρι δεν έχει λιώσει ακόμα και η ψυχή της τριγυρνά
καταραμένη για το κακό που έκανε στην μητέρα του θεού… ή έτσι τουλάχιστον λένε
οι κάτοικοι.
ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ….
Η ιστορία αυτή συνέβη σε έναν
επαρχιακό δρόμο σε ένα χωριό της Θεσσαλίας. Η Θεσσαλία άλλωστε από τα αρχαία
χρόνια γη των μαγισσών, της λάμιας και των στοιχειωμάτων. Ένας άνθρωπος, που
λέτε, καθώς οδηγούσε με το αμάξι του βλέπει στην άκρη του δρόμου έναν
ηλικιωμένο άντρα με μαγκούρα να του κάνει νόημα να σταματήσει. Έτσι και έκανε,
άνοιξε το παράθυρο για να τον ρωτήσει τι ήθελε. Τότε ο παράξενος γέροντας του
ζήτησε ένα τσιγάρο και όταν ο άλλος τα έδωσε ζήτησε φωτιά για να το ανάψει.
Όμως μέχρι να σηκώσει το κεφάλι του ο ηλικιωμένος είχε εξαφανιστεί! Βγήκε έξω
και τον έψαξε όμως δεν τον βρήκε πουθενά. Η Οπτασία του γέρου έχει εμφανιστεί
σε πολλούς οδηγούς αλλά κανείς δεν έχει καταφέρει να τον πιάσει ή να τον
αναγνωρίσει.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΝΥΦΗ
ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ….
Ας μεταφερθούμε τώρα πιο βόρεια στη
Θεσσαλονίκη, όπου συνέβη μια ακόμα παράξενη ιστορία σε μια φοιτήτρια. Στην αρχή η πρωταγωνίστρια του γεγονότος είχε δει μια ηλικιωμένη γυναίκα να στέκεται
έξω. Από την ημέρα εκείνη άρχισε να βλέπει περίεργα και σκοτεινά όνειρα, όπου
υπήρχαν σκιές.. Σιγά -σιγά άρχισε να νιώθει περίεργα και κατά τη διάρκεια της
ημέρας.. Ένα βράδυ λοιπόν ενώ ήταν στο σπίτι της άκουσε κάποιον να της χτύπα
την πόρτα απαλά.. Φοβήθηκε αφού ήταν μονή στο σπίτι και πήγε αργά, αργά να δει
ποιος είναι. Κοιτάζοντας από το ματάκι είδε την ιδία ηλικιωμένη γυναίκα! Αυτή
όμως αμέσως γύρισε και έφυγε τρέχοντας! Την επομένη μέρα φοβισμένη έμεινε στο σπίτι
μιας φίλης της. Όταν γύρισε στο σπίτι της έμαθε ότι στο διπλανό διαμέρισμα
γινόταν μια κηδεία. Πήγε λοιπόν να πει τα συλλυπητήρια της. Εκεί δίπλα στη
φωτογραφία του άντρα που είχε πεθάνει είδε τη φωτογραφία αυτής της ηλικιωμένης
γυναικάς! Απ’ ότι της είπαν η γυναίκα αυτή είχε πεθάνει εδώ και καιρό! Το λόγο
που την επισκεπτόταν αυτό το πνεύμα δεν τον έμαθε και ενδεχομένως να μην τον
μάθει και ποτέ.
ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ….
Τέλος θα αναφέρουμε μια ακόμα
περίεργη μαρτυρία που συνέβη σε έναν νεαρό, κάπου στην Ελληνική επαρχία. Ήταν
αργά τη νύχτα είχε ένα υγρό κρύο και εκείνος οδηγούσε με το μηχανάκι. Κάποια
στιγμή πέρασε πάνω από τις γραμμές τρένου. Λόγο του ότι είχε πολύ κρύο και
υγρασία γλίστρησε και έπεσε πάνω στις γραμμές! Τότε ξαφνικά εμφανίστηκε ένας
ηλικιωμένος κύριος ηλικίας ίσαμε ενενήντα χρονών. Ο άνθρωπος πλησίασε γρήγορα
τον νεαρό τον σήκωσε και τράβηξε και το μηχανάκι μακριά από τις γραμμές. Τότε τον
κοίταξε και του είπε «να προσέχεις..» και έφυγε. Ο νεαρός θέλοντας να τον
ευχαριστήσει ανέβηκε στη μηχανή και άρχισε να τριγύρνα στους δρόμους και τα
στενά ψάχνοντας να τον βρει. Φυσικά δεν τον βρήκε ποτέ αυτόν τον γέρο φύλακα
άγγελο του.
Κάπου εδώ σταματάμε την αφήγηση των
περίεργων στοιχειωμάτων, υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες διηγήσεις από όλη την
ελληνική γη, αρκετές να γεμίζουν τον ιστό με μυριάδες σελίδες! Είναι ένα
σκοτεινά γοητευτικό θέμα, τα φαντάσματα το οποίο απασχολούσε και θα απασχολεί
για πάντα τον άνθρωπο, διότι όπως ήδη προανέφερα πηγάζει από μια από τις
βασικότερες απορίες του και συνδέεται με έναν από τους μεγαλύτερους φόβους του,
τον Θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου