Ο όρος «κατάρα
των Φαραώ» ακουγόταν πολύ στη δεκαετία του 20,όταν άνοιξε ο πρώτος στην ιστορία
ανέγγιχτος από τους τυμβωρύχους αιγυπτιακός τάφος. Ο Βρετανός αρχαιολόγος
Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε τον τάφο τέλεια διατηρημένο, στον οποίο βρισκόταν η
μούμια του Φαραώ της δέκατη όγδοης Δυναστείας, του Τουταγχαμών. Στον τάφο
ανακαλύφθηκαν επίσης αμέτρητα κοσμήματα, διάφορα σκεύη από χρυσό και μια
σαρκοφάγο με τη μούμια.
Για την «κατάρα των Φαραώ» άρχισαν
να μιλάνε αφού ανακαλύφθηκαν στον τάφο δύο επιγραφές. Μία από αυτές, χαραγμένη
σε μια πήλινη πινακίδα, ορίζεται ότι όσοι διαταράσσουν την ησυχία του Φαραώ
τους περιμένει επικείμενος θάνατος. Η δεύτερη επιγραφή, χαραγμένη σε ένα από τα
φυλαχτά του τάφου κρυμμένη κάτω κάτω από τους επιδέσμους της μούμιας, ανέφερε
ότι οι ιερόσυλοι των τάφων θα τραπούν σε φυγή.
Το πρώτο
θύμα της κατάρας του τάφου, όπως το βάφτισαν οι εφημερίδες, έγινε ο συνεργάτης
του Προέδρου Κάρτερ και ο κύριος χορηγός της αποστολής, λόρδος Κάρναβρον.
Περνώντας στον τόπο των ανασκαφών λίγες ημέρες, αρρώστησε και στη συνέχεια
ανέβασε πυρετό και σύντομα πέθανε.
Στους
επόμενους δύο μήνες έφυγαν από τη ζωή δύο ακόμα μέλη της αποστολής. Και οι δύο
έχασαν τις αισθήσεις τους και δεν συνήλθαν ποτέ. Επόμενο θύμα ήταν ένας
βιομήχανος από την Αγγλία. Έφτασε στις ανασκαφές για να εξετάσει το εύρημα του
αιώνα, στη συνέχεια επέστρεψε στο σπίτι, όπου άρχισε ο πυρετός και στη
συνέχεια, απώλεια των αισθήσεων, η οποία κατέληξε στο θάνατο. Ο ακτινολόγος, ο
οποίος έβγαλε ακτινογραφίες από τους επιδέσμους της μούμιας αισθάνθηκε ζάλη και
αδυναμία και στη συνέχεια πήγε για ύπνο και δεν ξανασηκώθηκε.
Σε λίγα
μόλις χρόνια μετά το άνοιγμα του τάφου πέθαναν ξαφνικά 22 άτομα. Όλοι τους είτε
είχαν επισκεφθεί τον τάφο του Τουταγχαμών, είτε είχαν εξετάσει τη μούμια. Από
αυτούς που εξέτασαν τη μούμια ζωντανός έμεινε μόνο ο Κάρτερ. Τη ζωή της έχασε,
ακόμη και η σύζυγός του. Αλλά μέχρι το θάνατό του ο αρχαιολόγος παραπονιόταν
συνεχώς για επίμονη ζάλη, αδυναμία, παραισθήσεις. Αυτό είναι πολύ παρόμοια με
τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από φυτικό δηλητήριο. Αυτή ήταν η πρώτη εξήγηση
των ερευνητών για το φαινόμενο «της κατάρας του Φαραώ». Κατά την άποψή τους, ο
Κάρτερ δεν πέθανε αμέσως, γιατί κατά τους μήνες που δαπάνησε στην Κοιλάδα των
Βασιλέων, έπαιρνε λίγη δόση από δηλητήριο κάθε μέρα, μέχρι που ο οργανισμός ανέπτυξε
ανοσία σε αυτό.
Σύμφωνα με
μια άλλη εξήγηση, η αιτία των μυστηριωδών θανάτων ήταν μικροσκοπικοί μύκητες
που ζούσαν στον τάφο. Μερικοί μύκητες μπορεί να προκαλέσουν σε ένα άτομο «την
ασθένεια των σπηλαίων.» Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με αυτά που παρατηρήθηκαν
στους νεκρούς ερευνητές που εξέτασαν τον τάφο. Οι μύκητες απαντώνται σε μούμιες
και στους τοίχους της κρύπτης. Μόλις στο εισέλθουν στο ανθρώπινο αναπνευστικό
σύστημα προκαλούν φλεγμονή των αεραγωγών, που συνοδεύεται από υψηλό πυρετό, ο
οποίος συχνά οδηγεί στο θάνατο.
Μια άλλη εκδοχή για την εμφάνιση της
νόσου υποστηρίχτηκε από τον πυρηνικό επιστήμονα Λ. Μπουλγκάριν, ο οποίος
πρότεινε ότι οι Αιγύπτιοι θα μπορούσαν να προστατεύουν τους τάφους τους με ραδιενεργά
υλικά, για παράδειγμα, με την κάλυψη του δαπέδου και τα τοιχωμάτων του τάφου με
ένα στρώμα ουρανίου , ή με ραδιενεργά πετρώματα.
Αλλά η πιο
κοινή εκδοχή για τους θανάτους είναι ένα τοξικό δηλητήριο. Είναι γνωστό ότι οι
Αιγύπτιοι ήταν σε θέση να εξάγουν τοξίνες από φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς.
Τοποθετημένα σε κατάλληλο περιβάλλον, τα δηλητήρια από φυτά μπορούν να υπάρξουν
επ’ αόριστον χωρίς να χάσουν τις θανάσιμες ιδιότητές τους. Ακριβώς σε επαφή με
τέτοια δηλητήρια ήρθαν οι ερευνητές ανοίγοντας την κλειστή για αιώνες κρύπτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου