Κάποτε εκεί στα βρετανικά νησιά στις αρχές του 20ου
αιώνα ένας Σκωτσέζος αγρότης, όπως περιδιάβαινε τους αγρούς, ανακαλύπτει ένα
πιτσιρικά να πλατσουρίζει απεγνωσμένα στις όχθες μιας λίμνης και να κινδυνεύει
να πνιγεί. Τρέχει, αρπάζει το παιδί και το βγάζει από το νερό, σώζοντάς του την
ζωή.
Την επομένη ημέρα εμφανίζεται στο αγρόκτημά του ένα
αυτοκίνητο και από μέσα κατεβαίνει ένας καλοντυμένος κύριος δηλώνοντας ότι
είναι ο πατέρας του παιδιού και ότι ήθελε να ανταμείψει τον αγρότη που έσωσε
την ζωή του παιδιού του. Ο αγρότης αρνείται οποιαδήποτε αμοιβή παρ’ όλη την
επιμονή του καλοντυμένου κυρίου. Λίγα μέτρα πιο πέρα στεκόταν ο γιος του αγρότη
και παρακολουθούσε την κουβέντα. Μετά από τις συνεχείς αρνήσεις του αγρότη στο
τέλος ο καλοντυμένος κύριος δηλώνει.
«Εντάξει δεν θα
σου δώσω χρήματα ή ότι άλλο, αλλά (δείχνοντας τον παιδί του αγρότη)
θα αναλάβω τις σπουδές του γιου σου και θα του δώσω κάθε ευκαιρία να γίνει
σημαντικό μέλος της κοινωνίας και εάν σου μοιάζει λίγο, αυτό είναι βέβαιο».
Τα χρόνια πέρασαν και ο γιος του αγρότη όντως
σπούδασε με την χορηγία του πλούσιου κύριου και έγινε γιατρός βιολόγος. Μια
μέρα του 1928 άφησε μια καλλιέργεια σταφυλόκοκκου ακάλυπτη για μερικές μέρες.
Είχε τελειώσει τα πειράματά του μαζί της και ετοιμαζόταν να πετάξει το τριβλίο
(ειδικός δίσκος) με την καλλιέργεια, όταν παρατήρησε ότι σε ορισμένα σημεία
της, είχαν πέσει μύκητες (μούχλα). Σε μικρή ακτίνα γύρω από τους μύκητες δεν
υπήρχαν πια βακτήρια, είχαν διαλυθεί, χωρίς να αναπτυχθούν νέα. Κατέληξε στο
συμπέρασμα ότι ο μύκητας απελευθερώνει κάποια ένωση, η οποία παρεμποδίζει την
ανάπτυξη των βακτηρίων και ονόμασε την ένωση αυτή πενικιλίνη.
Ο γιος του Σκωτσέζου αγρότη ήταν ο Αλέξανδρος
Φλέμιγκ, ο πατέρας της πενικιλίνης, του αντιβιοτικού που σώζει κάθε
χρόνο περισσότερες ζωές από όσες χάθηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου
πολέμου.
Και μια και ο λόγος για τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ο σερ Ουΐνστον
Τσώρτσιλ δεν δίστασε να αναφερθεί σε αυτό. «Η πενικιλίνη ήταν ένας από τους
κυριότερους συντελεστές της νίκης των Συμμάχων».
Ο «πατέρας της νίκης των συμμάχων» ήταν ο
γιος του καλοντυμένου τύπου που έσωσε ο αγρότης από τον πνιγμό.
Μια ιστορία που
είχα διαβάσει παλαιότερα και την ξανάκουσα στο ραδιόφωνο τις προάλλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου