του Γιάννη Σμαραγδή
Πριν από λίγες μέρες σ’ ένα μικρό σούπερ μάρκετ της
γειτονιάς μια ηλικιωμένη γυναίκα βρίσκεται μπροστά στο ταμείο. Έχει πάρει 7-8
πράγματα της ανάγκης. Έχει λάθος μετρήσει το κόστος και δεν της φτάνουν τα
χρήματα. Βγάζει στην άκρη ένα από αυτά τα προϊόντα και ετοιμάζεται να το
αφήσει. Πίσω της είναι ένας νέος άντρας που έχει μετρήσει ακριβώς το κόστος των
δικών του αναγκαίων προϊόντων. Βλέπει τη σκοτεινιασμένη ηλικιωμένη γυναίκα και
βγάζει κρυφά στην άκρη ένα από τα αναγκαία και δίνει τα αναλογούντα χρήματα για
το προϊόν στη γυναίκα λέγοντας «Πάρτε τα… Εμένα μου περισσεύουν…». Αυτό δεν
είναι το αμετάφραστο σε ξένες γλώσσες «ελληνικό φιλότιμο»;
Στην ταινία ΜΑΓΙΚΗ ΠΟΛΗ του Νίκου Κούνδουρου -κατά
την άποψή μου του μεγαλύτερου Έλληνα σκηνοθέτη- υπάρχει μια εμβληματική σκηνή
όπου στη δεινοπαθούσα φτωχογειτονιά εκείνων των καιρών, έρχεται ένας κλητήρας
να κατασχέσει το φορτηγάκι ενός φτωχού μεταφορέα. Τότε σύσσωμοι οι πάμφτωχοι
-ωραίοι μέσα στα ερείπια- κάνουν έρανο και δίνουν ΟΛΟΙ τα ελάχιστα χρήματά
τους, για να σωθεί ο μεταφορέας και τον σώζουν. Μέσα σε αυτούς συμβολικά είναι
και ο νεαρός τότε Νίκος Κούνδουρος, σαγηνευτικά όμορφος.
Στους ΠΕΡΣΕΣ ο Αισχύλος, τον 5ο
αιώνα, μετακινείται από την πλευρά των Ελλήνων νικητών και πηγαίνει και βλέπει
τον πόνο τον ηττημένων Περσών… Τι μεγαλείο ψυχής, τι υπέροχος λαός που είμαστε,
όταν αναδεικνύουμε τον ανώτερο εαυτό μας. Βρέθηκα πρόσφατα στην παράσταση των ΠΕΡΣΩΝ
του Αισχύλου σε σκηνοθεσία του ιδιοφυούς Δήμου Αβδελιώδη. Μαγική απλότητα,
αγαλλίαση ψυχής, θεία δύναμη αποδεσμεύεται κάθε φορά που αναδεικνύονται με τον
«πρεπό τρόπο» οι ανωτερότητές μας.
Σε μια εκδήλωση για τη νεότητα των Εκπαιδευτηρίων
Δούκα, η Νένη Δούκα μου εκμυστηρεύτηκε πως Έλληνες εφοπλιστές της
Ελλάδος και του Λονδίνου συγκέντρωσαν ένα τεράστιο ποσό για να στηρίξουν πάσχουσες
πολυμελείς οικογένειες -ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ- αυτό
δεν δείχνει ανωτερότητα και μεγάλη ψυχή; Όχι μόνο η πράξη αλλά και ο τρόπος!!!
Όπως επίσης αποτελεί τιμή για τον εφοπλιστικό κόσμο
το ευεργετικό έργο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος επιπλέον για
την κοινωνική ευαισθησία που αναδεικνύει προσφάτως για τους απελπισμένους
Έλληνες, καθώς επίσης και η ανιδιοτελής προσφορά φαρμακευτικού υλικού στο
νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ από τους Έλληνες των Η.Π.Α…
Να τοι… οι ωραίοι σαν Έλληνες…
Όταν, όμως, ενεργοποιούμε τον κατώτερο εαυτό μας, να
ουρούμε τις τζαμαρίες των καναλιών, όπως οι «μάγκες» των άκρων ή να καίμε
τα νεοκλασικά της Αθήνας όπως οι πληρωμένοι κουκουλοφόροι των ξένων κέντρων
αποσυντονισμού της χώρας ή όταν πρώην υπουργοί τοκογλυφούν ή απληστούν οι
Άκηδες ή ανίερες και επικίνδυνες γραφίδες με τη σκοτεινή χρήση του διαδικτύου,
τότε γινόμαστε οι χείριστοι των χειρίστων…
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι (ο κοσμικός νόμος;)
δίνει στον κάθε άνθρωπο την δυνατότητα να αναδείξει τον ανώτερο ή τον κατώτερο
εαυτό του και να αποφασίσει (η ανθρώπινη βούληση του καθενός μας) αν θα
πάει με το καλό ή το κακό, την ασχήμια ή την ομορφιά, την ιδιοτέλεια και τον
εγωισμό ή την δοτικότητα και την αλληλεγγύη.
Τώρα που η κρίση αληθινά μας δοκιμάζει, ο καθένας από
εμάς ας επιλέξει τι μέλλον θέλει να παραδώσει στα παιδιά μας και με τι «εφόδια»
θα εμπλουτίσει την ψυχή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου