Οι ψυχικές διαταραχές στη σκλήρυνση κατά πλακάς είναι ένα πολύ μεγάλο
κεφάλαιο, διότι, λόγω της ιδιομορφίας την νόσου, γιατροί και ασθενείς πιστεύουν
ότι είναι αμιγώς νευρολογική και δεν ασχολούνται με αυτές. Παράλληλα, όμως,
αποτελούν μάλλον το κύριο πρόβλημα της ασθένειας.
Όποτε αναφέρεται κανένας στην σκλήρυνση κατά πλάκας,
ειδικός και μη, ξεκινάει πάντοτε περιγράφοντας κυρίως τα νευρολογικά
συμπτώματα, όπως είναι οι διαταραχές της όρασης, της βάδισης κ.τλ. Από τα κύρια
προβλήματα της νόσου είναι τα ψυχικά συμπτώματα. Πολύ πριν ακόμα εκδηλωθεί
αυτή, υφίσταται μια γενικευμένη αδυναμία, συνοδευμένη από μία δυσθυμία και
ακεφιά.
Με την πρόοδο της νόσου όλα τα ψυχικά συμπτώματα
αυξάνονται και κυρίως ότι αφορά τις γνωστικές και συναισθηματικές λειτουργίες.
Αυτές γίνονται εμφανείς από τα πρώτα στάδια της νόσου και σπάνια γίνονται
αντιληπτές από τον γιατρό, για τον απλούστατο λόγο ότι ο ίδιος δεν γνωρίζει τον
ασθενή από πριν.
Το δε οικογενειακό περιβάλλον, μέσα στο γενικό στρες,
δεν αντιλαμβάνεται αυτές τις μικροδιαφορές και τις περισσότερες φορές, τις
θεωρεί σαν συνέπεια της κατάστασης που πρόκειται γρήγορα να ξεπεραστούν.
Η κορυφαία ψυχική διαταραχή στην σκλήρυνση κατά
πλάκας είναι η κατάθλιψη.
Σε έρευνες που κάναμε σε δικούς μας ασθενείς βρήκαμε μάλιστα ότι σε ποσοστό πάνω από 70% η έναρξη της νόσου είχε αφορμή μια αγχώδη καταθλιπτική κατάσταση π.χ. απώλεια προσώπου, εργασίας, μετακόμιση κ.τλ. Εδώ, βέβαια, πρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχουν έρευνες που εμφανίζουν σαν συστηματική διαταραχή μια γενικευμένη ευφορία χωρίς λόγο. Η πείρα, όμως, δείχνει ότι τέτοια περιστατικά είναι ελάχιστα και πρόκειται για διαλλείματα της κατάθλιψης.
Σε έρευνες που κάναμε σε δικούς μας ασθενείς βρήκαμε μάλιστα ότι σε ποσοστό πάνω από 70% η έναρξη της νόσου είχε αφορμή μια αγχώδη καταθλιπτική κατάσταση π.χ. απώλεια προσώπου, εργασίας, μετακόμιση κ.τλ. Εδώ, βέβαια, πρέπει να τονίσουμε ότι υπάρχουν έρευνες που εμφανίζουν σαν συστηματική διαταραχή μια γενικευμένη ευφορία χωρίς λόγο. Η πείρα, όμως, δείχνει ότι τέτοια περιστατικά είναι ελάχιστα και πρόκειται για διαλλείματα της κατάθλιψης.
Σε ό,τι αφορά τις γνωστικές διαταραχές, κυριαρχούν η
αδυναμία συγκέντρωσης, με απώλεια της πρόσφατης μνήμης και η έκπτωση των
διανοητικών δυνατοτήτων. Ιδιαίτερα η τελευταία σε πολλές περιπτώσεις είναι τόσο
χαρακτηριστική, που η διαγνωστική προσπάθεια ξεκινάει από εκεί, ώσπου η
μαγνητική τομογραφία θα δώσει την λύση. Σε προχωρημένες καταστάσεις πρέπει
επίσης να αναφερθεί ότι μεταξύ των ώσεων ή κατά τη διάρκεια της χειροτέρευσης
της σκλήρυνση κατά πλάκας, παρουσιάζεται και μία, χαρακτηριστική για την
περίπτωση, άνοια. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, επισημάνουμε για άλλη μια φορά
ότι θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας χωρίς φροντίδα των ψυχικών διαταραχών
δεν εννοείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου