Σίγουρα θα
έχετε ακούσει πολλές φορές να γίνεται αναφορά από διάφορους επιστήμονες, αν
υπάρχει η δυνατότητα να μεταφερθούμε σε άλλες διαστάσεις, χρησιμοποιώντας σαν
δίοδο μια «μαύρη τρύπα». Μπορούμε άραγες να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο; Τα
παραπάνω ερωτήματα απασχολούν εδώ και δεκάδες χρόνια τους επιστήμονες και στο παρακάτω
άρθρο θα προσπαθήσουμε να δώσουμε (ίσως) κάποιες πιθανές απαντήσεις.
Στο διάστημα υπάρχουν αστέρες που έχουν πολύ
μεγαλύτερη μάζα από τον ήλιο. Όταν μετά από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια ζωής
ένας αστέρας ξεπεράσει τις 20 ηλιακές μάζες περίπου (20 φορές μεγαλύτερος από
τον ήλιο) και αφού περάσει από το στάδιο του «υπεργίγαντα» (σε αυτό το στάδιο ο
αστέρας εκπέμπει πολύ μεγάλη ενέργεια, διαστέλλεται και παίρνει τρομακτικές
διαστάσεις) πραγματοποιείται μία βίαιη έκρηξη (καθώς το αστέρι πεθαίνει) και
μετατρέπεται σε υπερκαινοφανείς αστέρας (supernova).
Στην συνέχεια καταλήγει σε «μαύρη τρύπα» (ή αλλιώς σε
«μελανή οπή»).Πιο απλά, μία «μαύρη τρύπα» είναι το σημείο εκείνο του
διαστήματος, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός γιγάντιου άστρου.
Χαρακτηριστικά, αν μπορούσαμε να συμπιέσουμε τη Γη μας ολόκληρη στο μέγεθος
ενός κερασιού, θα την είχαμε μετατρέψει σε μία «μαύρη τρύπα» Οι μελανές οπές (μαύρες
τρύπες), είναι αντικείμενα των οποίων η πυκνότητα θεωρητικά τείνει στο άπειρο
και οι γνωστές υλικές δομές καταστρέφονται. Ο λόγος για τον οποίο οι μαύρες
τρύπες δεν είναι άμεσα ορατές, είναι ότι το βαρυτικό πεδίο κοντά σε αυτές είναι
τόσο ισχυρό ώστε δεν μπορεί να διαφύγει ούτε το φως. Το βαρυτικό πεδίο είναι
τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά του ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από
τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξού και η λέξη «μαύρη» Υπάρχουν μαύρες τρύπες
που είναι «ακίνητες» και άλλες που περιστρέφονται και δαπανούν ηλεκτρική
ενέργεια. Παρακάτω θα αναφερθούμε κυρίως στο δεύτερο είδος (που περιστρέφονται
και δαπανούν ηλεκτρική ενέργεια). Μπορούμε λοιπόν να ταξιδέψουμε μέσω μιας μαύρης τρύπας; Αυτό θα ήταν
πιθανό να συμβεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις : Πρώτο και σημαντικότερο
είναι να υπάρχει κάπου μία έξοδος, αλλιώς το πιο πιθανό είναι να παγιδευτούμε
για πάντα μέσα στο απόλυτο κενό. Οι εξισώσεις της θεωρίας της σχετικότητας (Άλμπερτ
Αϊνστάιν) έχουν μία ιδιότητα που παρουσιάζει ενδιαφέρον: Οι εξισώσεις είναι
συμμετρικές. Αυτό σημαίνει ότι αν πάρουμε μία έγκυρη λύση της εξίσωσης και
φανταστούμε ότι ο χρόνος κυλάει αντίστροφα τότε θα φτάσουμε σε μία άλλη έγκυρη
λύση της εξίσωσης. Εάν αυτό εφαρμοστεί στη λύση που περιγράφει τις μαύρες
τρύπες καταλήγουμε σε ένα αντικείμενο γνωστό ως «άσπρη τρύπα» Ουσιαστικά η
άσπρη τρύπα κάνει ακριβώς την αντίθετη δουλειά από τη μαύρη. Αντί να απορροφάει
αντικείμενα, τα αποβάλλει. Αυτό όμως είναι μόνο μία θεωρία η οποία ακόμα δεν
έχει αποδειχθεί στο σύμπαν. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η δημιουργία μίας
άσπρης τρύπας είναι τόσο δύσκολη όσο η καταστροφή μίας μαύρης. Αν εξετάσουμε
μία περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει περίπτωση το πεδίο
της να ενώνεται με ένα άλλο πεδίο (πιθανότατα άσπρης τρύπας). Ο συνδυασμός μίας
μαύρης με μία άσπρη τρύπα ονομάζεται σκουληκότρυπα (wormhole) και φαίνεται πως
η διέλευση ενός αντικειμένου από εκεί είναι δυνατή. Η άσπρη τρύπα μπορεί να
βρίσκεται σε άλλη διάσταση ακόμα και πίσω στο παρελθόν.
Έστω λοιπόν ότι ανακαλύψαμε ένα «wormhole». Δυστυχώς
για εμάς δεν θα είναι εύκολο να μεταφερθούμε σε άλλη διάσταση όπως επιθυμούμε.
Και αυτό διότι η διαταραχή που θα προξενήσουμε στο πεδίο του «wormhole» με την
είσοδο μας μπορεί να προκαλέσει την διάλυσή του. Και αν ακόμα διατηρηθεί
σταθερό κατά την έξοδό μας από την άσπρη τρύπα θα καούμε από τις υψηλές
ακτινοβολίες γ και χ που επικρατούν. Ίσως σε λίγα χρόνια με τον κατάλληλο
εξοπλισμό καταφέρουμε να κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο. Φανταστείτε όμως τι
συνέπειες θα είχε αυτό για όλους μας… Τι θα συνέβαινε άραγε αν στο παρελθόν
συναντούσαμε τον εαυτό μας και τον σκοτώναμε; Εμείς τότε θα συνεχίζαμε να
ζούμε; Θα μας πίστευε κανείς άραγε ότι ερχόμαστε από το μέλλον; Θα μπορούσαμε
ποτέ να γυρίσουμε πίσω και αν γυρίζαμε τι θα βρίσκαμε; Όλα αυτά σίγουρα μας
φαίνονται εξωπραγματικά τώρα,
αλλά μπορεί στο μέλλον να τολμήσουμε και εμείς ένα ταξιδάκι πίσω στο χρυσό
αιώνα…
Όλα αυτά μπορεί δείχνουν ότι είναι εύκολα αλλά δεν
πρέπει να ξεχνάμε ότι ο χρόνος είναι σχετικός. Αλλιώς αντιλαμβάνεται ο καθένας
μας την έννοια «χρόνος». Η μέτρηση του χρόνου δεν είναι καθόλου εύκολη. Οι
αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν δύο λέξεις για την περιγραφή του χρόνου: τη
λέξη «καιρός» που συμβόλιζε την αιωνιότητα και την λέξη «χρόνος» περιγράφοντας
τον κοσμικό χρόνο. Ο χρόνος είναι όπως ένας κύκλος. Δεν έχει αρχή ούτε τέλος
και είναι κάτι που το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει. Μήπως λοιπόν
ζούμε διαρκώς ταξιδεύοντας στο χρόνο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου