Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ;


Υπάρχει καμία αμφιβολία; Για όσους θεωρούν τους Έλληνες πολίτες αφελείς, υπάρχει… Γιατί αν πιστέψουμε όσα κατά καιρούς έχει υποστηρίξει η οργάνωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ αυτός δεν είναι ναζιστικός χαιρετισμός, αλλά πρόκειται για «δωρικό χαιρετισμό»!
Σε ανακοίνωσή της η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είχε υποστηρίξει στα σοβαρά ότι «το εθνικό καθεστώς του Ιωάννου Μεταξά, που είπε ΟΧΙ στους ξένους εισβολείς και τους πολέμησε στην Πίνδο και την Μακεδονία το 1940-41 είχε καθιερώσει επισήμως τον χαιρετισμό με τεταμένη την δεξιά… Έτσι ακριβώς χαιρετούσαν τότε οι Έλληνες πατριώτες που έδωσαν το αίμα τους για την Ελευθερία της Πατρίδας μας», κατέληγε η ανακοίνωση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, «ξεχνώντας» να μας πει ότι τελείως συμπτωματικά εκείνη την περίοδο ακριβώς με τον ίδιο τρόπο χαιρετούσαν οι ναζίδες. Και όχι φυσικά οι πατριώτες που έδωσαν τον αίμα τους, αλλά τα «τσιράκια» των Γερμανών, οι ταγματασφαλίτες οι οποίοι στην Ελλάδα έπεσαν στα πολύ μαλακά σε σχέση με την τύχη όσων συνεργάστηκαν με τους ναζί σ’ όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Πολλοί αντί να τιμωρηθούν παραδειγματικά, στελέχωσαν τις Ένοπλες Δυνάμεις. Για να μην ξεχνιόμαστε…

ΜΕΤΑΞΑΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Στο άρθρο 30 των Γενικών Διατάξεων του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας της ΕΟΝ του 1937 αναφέρεται πως: «Ο χαιρετισμός αποδίδεται δια ζωηράς προτάσεως της δεξιάς χειρός τεταμένης με δακτύλους ηνωμένους και την παλάμην εις το ύψος του δεξιού οφθαλμού, κατά το πρότυπον του καθαρώς Aρχαίου Eλληνικού χαιρετισμού». Αλλά αν υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι ο χαιρετισμός αυτός επελέγη «εις το πρότυπον του Αρχαίου Ελληνικού χαιρετισμού»,να σηκώσει …το χέρι.
Όπως και η 4η Αυγούστου έτσι και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ προσπαθεί να πείσει -και πείθει όσους δεν μπερδεύουν ακόμη την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου- ότι «η ανύψωση της δεξιάς χειρός είναι ο κατεξοχήν δωρικός χαιρετισμός προς τον «Ανατέλλοντα Ήλιο». Όποτε θυμούνται είναι «φανατικοί χριστιανοί», όποτε βολεύει το γυρνάμε στην αρχαιότητα.
Η θεωρία του σπαρτιάτικου χαιρετισμού δεν συνοδεύεται από παραστάσεις και αρχαιολογικά ευρήματα που να αποδεικνύουν τους ισχυρισμούς τους και η θολή μεταξική αναφορά «του καθαρώς Aρχαίου Eλληνικού χαιρετισμού» παραμένει μια ιστορική αυθαιρεσία.
Πριν τον Μεταξά ο Μουσολίνι είναι αυτός που καθιέρωσε στην φασιστική Ιταλία τον «saluto romano» θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να φέρει το καθεστώς του πιο κοντά στους Ρωμαίους προγόνους του. Τα καθεστώτα Μουσολίνι-Μεταξά κάνουν τις ίδιες αναγωγές στο ιστορικό παρελθόν μόνο που ο Μουσολίνι δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να αναπαράγει έναν εικαστικό μύθο που έχει τις ρίζες του όχι στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά σε κάποιους ζωγραφικούς πίνακες του 18ου αιώνα όπου για πρώτη φορά εμφανίζεται η εικόνα του συγκεκριμένου χαιρετισμού.
Ο Martin Winkler στο βιβλίο του Ο ρωμαϊκός χαιρετισμός. Κινηματογράφος, Ιστορία, Ιδεολογία αναφέρει:
«Σε κανένα ρωμαϊκό έργο τέχνης -άγαλμα, νόμισμα ή ζωγραφική- δεν αναπαρίσταται ο χαιρετισμός που συναντάται στο Φασισμό, στον Εθνικοσοσιαλισμό ή σε κάποια άλλη συγγενή ιδεολογία. Επίσης είναι άγνωστος και στην Ρωμαϊκή Γραμματεία, δεν αναφέρεται από κανέναν αρχαίο ιστορικό. Ούτε στην περίοδο των Καισάρων, ούτε και στην ρεπουμπλικανική περίοδο».
Σύμφωνα με τους μελετητές ο συγκεκριμένος χαιρετισμός εμφανίστηκε κατά τον 18ο αιώνα σε πίνακες που αναπαριστούσαν σκηνές ρωμαϊκών εποχών, όπως πχ. ο Oath of the Horatii του Jacques-Louis David.
Από την Ιταλία και το καθεστώς Μουσολίνι γρήγορα ο χαιρετισμός εξάγεται και στην ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ που σπεύδει να τον αντιγράψει βαφτίζοντάς τον «Deutscher Grub» ή και «Hitlergrub» («γερμανικός χαιρετισμός» και χαιρετισμός του Χίτλερ» αντίστοιχα).
Από την Γερμανία ο χαιρετισμός ταξιδεύει στην Ελλάδα του Μεταξά και στην Ισπανία του στρατηγού Φράνκο. Κοινός παρονομαστής όλων -εκτός του Φράνκο που δεν μιλάει για χαιρετισμούς αρχαίων Ισπανών- η κατασκευή ενός ιστορικού μύθου που ξεπερνά τα όρια της προγονολατρείας.
Τα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ο μύθος του Μουσολίνι θα γνωρίσει μια εξαιρετική αναπαραγωγή μέσα από τα κινηματογραφικά στούντιο του Χόλυγουντ και της Τσινετσιτά, καθώς σε κινηματογραφικές υπερπαραγωγές, όπως ο Μπεν Χουρ και ο Σπάρτακος οι Ρωμαίοι χαιρετούν σαν «μελανοχίτωνες». Η αναπαραγωγή του μύθου όμως δεν ήταν αρκετή για να απενοχοποιήσει στα μάτια της ιταλικής κοινωνίας τον φασιστικό χαιρετισμό. Στην γείτονα χώρα ο συγκεκριμένος χαιρετισμός αποτελεί προσβολή στην δημοκρατία αφού η δικαιοσύνη δεν δέχεται την δικαιολογία του «saluto romano».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αυστηρότητα της ιταλικής δικαιοσύνης στα περιστατικά φασιστικού χαιρετισμού στα ποδοσφαιρικά γήπεδα όπου συχνά πυκνά κάποιοι νοσταλγοί του παρελθόντος δεν διστάζουν να προτάσσουν «την δεξιά χείρα τεταμένης με δακτύλους ηνωμένους και την παλάμην εις το ύψος του δεξιού οφθαλμού».
Σήμερα, ο χαιρετισμός έχει κηρυχθεί παράνομος σε Ολλανδία, Τσεχία, Αυστρία και φυσικά στην Γερμανία, όπου τιμωρείται με τριετή ποινή φυλάκισης.
Αυτά για να μην περνάνε οι αφέλειες των νοσταλγών…




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου