ΣΤΙΣ ΟΥΡΕΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ: ΚΕΝΤΡΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ

 Στις υπηρεσίες του Δημοσίου οι Έλληνες αναστενάζουν. ΤΑ ΝΕΑ πήγαν εκεί όπου η ταλαιπωρία βασιλεύει, στις καθημερινές οδύσσειες: εφορίες, νοσοκομεία, τα περίφημα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας, που έως τώρα έχουν εγκλωβίσει στον γραφειοκρατικό τους λαβύρινθο πάνω από 60.000 ανθρώπους. Στο πρώτο αυτό ρεπορτάζ της σειράς που εγκαινιάζουν ΤΑ ΝΕΑ καταγράφεται η απίστευτη ταλαιπωρία των πιο αδύναμων πολιτών, εκείνων που αντιμετωπίζουν ειδικές ανάγκες, στα ΚΕ.Π.Α.

«ΔΕΝ ΜΕ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ»!

O Βενιζέλος Χωραφίτης από τη Ρόδο κατέθεσε τα χαρτιά του στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) για να περάσει από επιτροπή και να πιστοποιηθεί η αναπηρία του (παραπληγία) στις 21 Φεβρουαρίου του 2012. Χρειάστηκε όμως να περιμένει έναν ολόκληρο χρόνο. «Τελικά πέρασα από την επιτροπή του ΚΕ.Π.Α. στις 13 του περασμένου Φλεβάρη», λέει στα ΝΕΑ. Όμως η ταλαιπωρία του δεν έχει τελειώσει.

Έχει συμπληρωθεί πάνω από ένας μήνας από τότε που πέρασε από την επιτροπή και ακόμη δεν του έχουν δώσει απάντηση. «Τηλεφωνώ καθημερινά, εδώ στη Ρόδο και μου απαντούν ότι δεν με βρίσκουν στο σύστημα. Παίρνω τηλέφωνο στα κεντρικά της Αθήνας. Κανείς δεν το σηκώνει. Το ίδιο μου λένε οι υπεύθυνοι του ΚΕ.Π.Α. Ρόδου.
Δεν μπορούν να βρουν κανέναν στην Αθήνα. Είμαι σε απόγνωση», λέει ο 45χρονος.

Παρόμοιες «Οδύσσειες» βιώνουν καθημερινά 60.000 άνθρωποι με αναπηρία στην Ελλάδα. Τόσοι εκτιμάται ότι είναι «όμηροι» των ΚΕ.Π.Α. Περιμένουν κατά μέσο όρο 10 μήνες, ακόμη και περισσότερο από έναν χρόνο, είτε για να περάσουν από την επιτροπή που θα τους πιστοποιήσει την αναπηρία τους είτε απλώς για να πάρουν το χαρτί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στην περιφέρεια. Εκεί η αναμονή σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνάει το ένα έτος.

«Το σύστημα των ΚΕ.Π.Α. απέτυχε παταγωδώς. Έτσι όπως έχει στηθεί είναι σήμερα μια δημοσιονομική κοινωνική γκιλοτίνα. Δυστυχώς το έχουν εντάξει στη λογική του Μνημονίου με στόχο τη μείωση των αναπηρικών συντάξεων. Εμείς επιθυμούμε την αντικειμενική πιστοποίηση της αναπηρίας. Όμως είναι άλλο πράγμα η πιστοποίηση της αναπηρίας και άλλο πράγμα οι παροχές.

Τώρα τα έχουν μπλέξει όλα μαζί. Έχουν μπλέξει την πιστοποίηση με τα ποσοστά και τα ασφαλιστικά», λέει στα ΝΕΑ ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) Γιάννης Βαρδακαστάνης. Το σύστημα έχει γίνει πλέον πιο αυστηρό ως προς τα ποσοστά, αναφέρει.

Όμως το πιο οδυνηρό για τους πολίτες, σημειώνει, είναι πως διακόπτονται τα επιδόματα και οι συντάξεις τους μέχρι να βγει η απόφαση της επιτροπής. Μάλιστα, ακόμη κι όταν πιστοποιείται η αναπηρία τους και ξαναπαίρνουν το επίδομά τους, δεν λαμβάνουν αναδρομικά. «Μα είναι δυνατόν; Έχει διάλειμμα η αναπηρία», διαμαρτύρεται ο κος Βαρδακαστάνης.

Ο πρόεδρος του Πανελλαδικού Συνδέσμου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων (ΠΑΣΥΠΚΑ) Γρηγόρης Μούσιος τονίζει από την πλευρά του πως «τα ΚΕ.Π.Α. έγιναν χωρίς προγραμματισμό. Ως μέτρο είναι σωστό. Όμως αγνόησαν τους συλλόγους και τους πολίτες με αναπηρία. Όταν υπάρχει ακρωτηριασμός -ή άλλες μη αναστρέψιμες αναπηρίες- γιατί να χρειάζεται να ξαναπεράσει ένας άνθρωπος από επιτροπή; Θα του ξαναφυτρώσει το πόδι; Δυστυχώς έτσι δημιουργούνται ο συνωστισμός και η μεγάλη αναμονή».

Ειδικά στις νησιωτικές περιοχές η ταλαιπωρία των πολιτών που βρίσκονται στις λίστες των ΚΕ.Π.Α. είναι μεγάλη. Ο πρόεδρος του συλλόγου ΑμεΑ Ρόδου Μανώλης Ζηδιανάκης περιγράφει την κατάσταση ως δραματική. «Όλοι οι κάτοικοι των Δωδεκανήσων είναι αναγκασμένοι να έρχονται στο ΚΕ.Π.Α. Ρόδου. Και όχι μόνο μια φορά…», τονίζει. «Έρχονται μια φορά για να καταθέσουν τα χαρτιά. Ξαναέρχονται για να περάσουν από την επιτροπή. Και μετά ξανά για να πάρουν το πιστοποιητικό. Όσο για την αναμονή μέχρι να περάσουν από επιτροπή, συνήθως φτάνει τους 12 μήνες».

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ

«Μόνο ταλαιπωρία». Αυτές οι δύο λέξεις ακούγονται αυτομάτως, σχεδόν ενστικτωδώς από τον Γιώργο Τσακίρη, κάτοικο Ρόδου, για την περιπέτειά του με το ΚΕ.Π.Α.

Έχει καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τον γιο του που έχει τετραπληγία από τις 19 Δεκεμβρίου του 2011. «Είμαι ο πιο παλιός. Τελικά, ύστερα από αρκετό καιρό και τηλεφωνήματα μας είπαν να περάσουμε από την επιτροπή στις 24 Απριλίου. Συνολικά δηλαδή θα περιμένουμε 16 μήνες. Στο μεταξύ το παιδί μπήκε 3 φορές στην Εντατική», λέει με παράπονο.

Τα προβλήματα όμως για εκείνον και την οικογένειά του δεν σταματούν εκεί. Η χορήγηση του επιδόματος αναπηρίας που έπαιρνε ο γιος του Νίκος -630 ευρώ μηνιαίως- έχει ανασταλεί. «Κι αυτά δεν φτάνουν, αλλά τουλάχιστον ήταν μια βοήθεια. Μόνο τα φάρμακά του κοστίζουν 460 ευρώ. Έχουμε επίσης έξοδα για πάνες. Αλλά και για το οξυγόνο του. Ακούτε το μηχάνημα του οξυγόνου; Το νοικιάζουμε 90 ευρώ τον μήνα…».

Μάλιστα για τον Νίκο αυτή είναι η τέταρτη φορά που ταλαιπωρείται με τέτοιο τρόπο για να πιστοποιηθεί η αναπηρία του. «Έχει περάσει άλλες 3 φορές από τις παλιές επιτροπές. Και τα χαρτιά λένε αναπηρία 80%. Δυστυχώς εκεί έχουμε φτάσει. Να ξεφτιλίζουν τα παιδιά», λέει ο κ. Τσακίρης.

Στην αναμονή βρίσκεται εδώ και 9 μήνες και η Μαρία Τσιβγούλη από τη Ρόδο. «Έκανα τα χαρτιά μου για να περάσω από το ΚΕ.Π.Α. στις 22 Ιουνίου 2012». Αυτό το διάστημα, λέει, έχει διακοπεί το επίδομα αναπηρίας που έπαιρνε. «Είναι σημαντικό διότι καλύπτει βασικές ανάγκες της πάθησης».

ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 8: Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η εξυπηρέτηση είναι άγνωστη λέξη για όσους πολίτες συναλλάσσονται με τις υπηρεσίες των ΚΕ.Π.Α. Η ταλαιπωρία των πολιτών με αναπηρία ξεκινάει απ’ το… τηλέφωνο. Όταν οι πολίτες ρωτούν με αγωνία στα περιφερειακά ΚΕ.Π.Α. πόσο πρέπει να περιμένουν ακόμη για να περάσουν από επιτροπή ή γιατί έχει χαθεί ο φάκελός τους, η απάντηση που παίρνουν απ’ τους υπευθύνους είναι να απευθυνθούν στα κεντρικά στην Αθήνα. Στην οδό Αγ. Κωνσταντίνου 8. Οι πολίτες τηλεφωνούν, αλλά μάταια. Από τις 15 τηλεφωνικές γραμμές καμιά δεν απαντά.

Τις ίδιες τηλεφωνικές γραμμές κάλεσαν και ΤΑ ΝΕΑ. Στόχος ήταν το ρεπορτάζ να καταγράψει την άποψη της διευθύντριας στη Γενική Διεύθυνση Υπηρεσιών Υγείας-Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας, τη διευθύντρια όλων των ΚΕ.Π.Α. δηλαδή, για την ταλαιπωρία των πολιτών και τις αιτίες της.

Η προσπάθεια να επικοινωνήσω με την διευθύντρια για τις ανάγκες του ρεπορτάζ δεν είχε αποτέλεσμα, παρά τις εκατό και πλέον κλήσεις στα τηλέφωνα της υπηρεσίας. Η επόμενη προσπάθεια επικοινωνίας έγινε με επίσκεψη στα γραφεία της. Η γυάλινη πόρτα του 7ώροφου κτιρίου του Ι.Κ.Α. είναι κλειστή -η ώρα ήταν 11.15 το πρωί. Απέξω υπάρχει ένας υπάλληλος… πορτιέρης. Ανοιγοκλείνει την πόρτα κατά το δοκούν. Σ’ ένα θυροκολλημένο χαρτί γράφει ότι η είσοδος για το κοινό επιτρέπεται 12.00-15.00.

Όσο η ώρα πλησίαζε μεσημέρι, σχηματιζόταν ουρά στη στοά. Γύρω στα 15 άτομα περίμεναν όρθια έξω απ’ την είσοδο. Ζητούν επίσης να δουν τη διευθύντρια. Ο θυρωρός ανένδοτος. Το ωράριο του Δημοσίου αμείλικτο. «Μετά τις 12. Αλλιώς στην Αγ. Κωνσταντίνου 16». Ο κόσμος διαμαρτύρεται.

Τη μέρα που βρέθηκαν εκεί ΤΑ ΝΕΑ, ένα ζευγάρι είχε έρθει από νωρίς το πρωί από ένα χωριό της Βοιωτίας. Κρατούσαν τη γνωμάτευση της επιτροπής για τον 85χρονο πατέρα τους. «Έχει ακρωτηριασμένο πόδι από τον Νοέμβριο του 2011. Ύστερα από καρδιά. Θρόμβωση. Πέρασε από επιτροπή η οποία αποφάσισε ότι έχει αναπηρία 67%. Κάναμε ένσταση. Ξαναπέρασε και η γνωμάτευση στις 10 Ιανουαρίου του 2013 έδειξε ότι τελικά έχει αναπηρία 80%. Όμως το ίδιο χαρτί ανέφερε πως δεν χρειάζεται βοηθό, ούτε επίδομα και ότι είναι ικανός για εργασία. Πώς γίνεται αυτό; Έχουν κάνει λάθος. Είναι η 2^η φορά που ερχόμαστε. Θέλουμε 60 ευρώ για να έρθουμε στην Αθήνα… Γιατί μας ταλαιπωρούν έτσι», μας λέει ένας συγγενής του 85χρονου.

Στις 12 η πόρτα ανοίγει. Ανεβαίνω στον 6^ο όροφο. Η ταλαιπωρία των πολιτών συνεχίζεται εκεί. Εμφανίζεται μια κυρία. «Ποιος θέλει να με δει»; Όλοι. Αλλά θα πρέπει να περιμένουν.

Στο μεταξύ, στον στενό διάδρομο έχει φτάσει ένα ζευγάρι με ένα μωράκι ενάμισι έτους. Είναι τυφλό. Ο πατέρας φωνάζει αγανακτισμένος. «Ερχόμαστε από το ΚΕ.Π.Α. Περιστερίου. Είναι η 3^η φορά που η επιτροπή αναβάλλεται. Πότε θα βγει ένα επίδομα γι’ αυτό το παιδί; Πότε θα περάσουμε επιτέλους από επιτροπή»;

Ενημερώνω τη διευθύντρια ότι ΤΑ ΝΕΑ κάνουν ρεπορτάζ για τα ΚΕ.Π.Α. και της ζητάω να απαντήσει σε μια-δυο ερωτήσεις. Αρνείται. «Για να σας μιλήσω, πρέπει να πάρω έγκριση από τη διοίκηση». Την ενημερώνω ότι έχω κάνει 100 τηλεφωνήματα, προσθέτοντας ότι το ίδιο έχουν κάνει εκατοντάδες άλλοι πολίτες που αγωνιούν. «Πώς να απαντήσουμε στα 100 τηλεφωνήματα όταν είμαστε 5 υπάλληλοι», απαντάει.

ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

«Από τον περασμένο Μάιο περιμένουμε να περάσουμε την εξέταση στην υγειονομική επιτροπή στο ΚΕ.Π.Α. χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το βοήθημα των 624 ευρώ το δίμηνο έχει σταματήσει από τότε και μόνο εμείς ξέρουμε πώς τα καταφέρνουμε», είναι τα λόγια της Αλεξίας Γεωργιακάκη. Μητέρα τριών παιδιών, ένα εκ των οποίων, η 21χρονη Μιχαλία, αντιμετωπίζει πρόβλημα νοητικής στέρησης.

Χωρισμένη μητέρα, η κα Γεωργιακάκη εργάζεται σε δύο δουλειές, πρωί και απόγευμα, προκειμένου να καταφέρει να προσφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί στα παιδιά της.

«Η κόρη μου θα κλείσει φέτος τα 21 της. Παρουσιάζει μέτρια νοητική στέρηση. Έπαιρνε ένα επίδομα για αναπηρία 67%, ένα ποσό δηλαδή 624 ευρώ κάθε δύο μήνες. Με αυτά τα χρήματα φρόντιζα και πλήρωνα κάποια πράγματα που δεν μπορούσα διαφορετικά. Πλήρωνα 300 ευρώ σε ψυχολόγους για ειδικές συνεδρίες προκειμένου να τη βοηθήσουν στην καθημερινότητά της, για να αντιμετωπίσει το ότι έχει γίνει γυναίκα, αλλά με ένα μυαλό που δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει αυτό, κάτι που, όπως καταλαβαίνετε, έχει πολλές άσχημες συνέπειες. Τώρα που δεν μπορώ να της προσφέρω τον ψυχολόγο τον τελευταίο χρόνο, αναγκάστηκα να την πηγαίνω στον ψυχίατρο, να κάνει χρήση φαρμάκων για να μην παρουσιάζει εκρήξεις, τάσεις φυγής και ακόμα χειρότερα πράγματα», εξηγεί η μητέρα.

Το ότι η υγειονομική επιτροπή εδώ και έναν χρόνο την έχει ακόμα στη λίστα αναμονής έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην οικογένεια. «Είμαστε σε ένα αδιέξοδο. Η βεβαίωση αναπηρίας διαρκούσε 5 χρόνια. Έληξε πέρυσι στις 10 Μαΐου, είχα καταθέσει στο ΚΕ.Π.Α. τα δικαιολογητικά και ακόμα δεν με έχουν καλέσει για να περάσω επιτροπή», λέει η κα Γεωργιακάκη.

Μάνος Χαραλαμπάκης

ΤΑ ΝΕΑ

http://news.disabled.gr/?p=49227