Τα …μαργαριτάρια είναι παντοτινά θα μπορούσε να τραγουδάει σήμερα η Μέριλιν Μονρόε σε μία παραλλαγή του γνωστού στίχου «Diamonds are forever». Κι όπου μαργαριτάρια βάλτε τις απίθανες απαντήσεις των μαθητών και υποψηφίων σπουδαστών στις παντός είδους γραπτές εξετάσεις. Κάποια από αυτά συλλέχτηκαν με προσοχή -μαργαριτάρια είναι αυτά- κι ένα «δροσιστικό κοκτέιλ» σερβιρίστηκε με αρκετή δόση χιούμορ στα τελευταία δελτία ειδήσεων και στις πρόσφατες σελίδες των εφημερίδων.
Φαινόμενο διαχρονικό και απ’ ό,τι φαίνεται παγκόσμιο η ανεύρεση απίθανων απαντήσεων στις γραπτές δοκιμασίες κάθε μαθήματος δημιουργεί στον καθηγητή το καλύτερο υλικό για ένα χιουμοριστικό και ανάλαφρο αφήγημα. Όπως το χρονογράφημα του Δημήτρη Ψαθά στα ΝΕΑ του 1966 με τον τίτλο «ΤΟ ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ». Σαραντατέσσερα χρόνια μετά οι εξεταζόμενοι μαθητές συνεχίζουν να δίνουν τις δικές τους, απίθανες απαντήσεις ακόμα και στις πιο απλές ερωτήσεις.
Γελάσαμε ασυγκράτητα όταν καθηγήτρια μας διηγήθηκε τα μαργαριτάρια των δικών της μαθητών που είχε «αλιεύσει» από τα διάφορα διαγωνίσματα. Όπως λοιπόν έμαθε η μέχρι τότε «αμαθής» καθηγήτρια η Στέλλα Βιολάντη, το γνωστό έργο του Ξενόπουλου, είναι αρχαία τραγωδία για μια κοπέλα που την έκλεισε ο πατέρας της στο πατάρι (;), άγνωστο γιατί και το υποστήριζε αυτό, όπως διαπίστωσε, όλο το τμήμα με τόσο πάθος που ακόμη κι εκείνη είχε άρχισε να αμφιβάλλει για τις γνώσεις της! Επίσης το τραγούδι «ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ» είναι ποίημα του Αργύρη Εφταλιώτη και στη μάχη της Σαλαμίνας -προσέξτε μάχη, όχι ναυμαχία- νίκησαν οι Πέρσες με τη βοήθεια των Αθηναίων! Κι αυτά είναι μαργαριτάρια που ανίχνευσε ένας μόνο καθηγητής σε μία μόνο τάξη τον πρώτο χρόνο του διορισμού του.
Ο προβληματισμός βέβαια έρχεται μετά. Κυρίως για το τι μαθαίνουν τα παιδιά στα 12 χρόνια του σχολείου ή μάλλον για το τι δε μαθαίνουν. Γιατί δεν είναι δυνατόν να είναι μόνο δικό τους λάθος οι απίθανες απαντήσεις, που αυτά θεωρούν απλά ως σωστές! Από ‘κει και πέρα το βάρος της διόρθωσης τους πέφτει στο ελληνικό σχολείο και στο Υπουργείο Παιδείας που μάλλον θα έπρεπε να προνοήσει και γι’ αυτά και όχι μόνο για την «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» που σίγουρα δεν μπορεί να στηριχτεί σε τέτοιες βάσεις.
Κι αν φοβάστε πως το φαινόμενο αυτό είναι μόνο ελληνικό παρηγορηθείτε με το γεγονός, που η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ αποκάλυψε, ότι πρόσφατα στη Γαλλία κυκλοφόρησε το βιβλίο «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΦΡΙΚΗ» με τα απερίγραπτα γραπτά μαθητών αποφοίτων Λυκείου στις εξετάσεις για το μπακαλορεά. Είναι μήπως κι αυτό αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης;
Κατερίνα Μ. Μάτσου
* Δημοσιεύτηκε στο ΘΑΡΡΟΣ, 4/8/2000.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου